De Bernedoodle is een hybride ras dat is ontstaan door het kruisen van Berner Sennenhonden met poedels. Standaard poedels worden het meest gebruikt. Sommige fokkers gebruiken miniatuur- of speelgoedpoedels om kleinere Bernedoodles te maken. Het kruisen van grote rassen met kleine rassen is riskant en moet zorgvuldig gebeuren om complicaties bij de fokmoeder of de resulterende pups te voorkomen. Afhankelijk van hun grootte worden Bernedoodles meestal geclassificeerd als standaard, miniatuur of klein.
Sommige mensen denken dat Bernedoodles hypoallergeen zijn, maar dit is niet altijd het geval. Sommige Bernedoodles verharen en mat veel, sommige verharen matig en sommige verharen heel weinig of helemaal niet. Hoe hoger het percentage poedel in de mix, hoe groter de kans op een laaguitvallende vacht. Afhankelijk van de aard van de vacht van een individuele Bernedoodle, kan het minder snel problemen veroorzaken bij mensen met hondenallergieën. Alvorens een Bernedoodle mee naar huis te nemen, moeten allergische mensen tijd doorbrengen met de hond in kwestie om er zeker van te zijn dat de hond geen allergische symptomen veroorzaakt.
Mensen die Bernedoodles fokken, zeggen dat je het beste van twee werelden krijgt:een rustige, loyale, intelligente, trainbare hond met een niet-verharende vacht. In werkelijkheid zijn de temperamentvolle en fysieke eigenschappen van Bernedoodles zeer variabel. Sommige Bernedoodles zijn extravert en sommige zijn gereserveerd tegenover vreemden. Sommige Bernedoodles zijn eerder hyperactief dan kalm. Sommige zijn koppig, wat het trainen moeilijk maakt. Elke Bernedoodle is een individu met een unieke persoonlijkheid.
Groep: Hybride
Gewicht: Standaard:50 tot 90 pond; miniatuur:25 tot 49 pond; klein:10 tot 24 pond.
Hoogte: Standaard:23 tot 29 inch lang bij de schouder; miniatuur:18 tot 22 inch; klein:12 tot 17 inch.
Vacht: Variabel; meestal golvend tot gekruld.
Kleur: Variabel; de meest voorkomende kleuren zijn zwart, zwart en wit, zwart en bruin of driekleuren.
Levensverwachting: Variabel afhankelijk van grootte; over het algemeen 12 tot 17 jaar.
Bernedoodles werden voor het eerst gemaakt in de vroege jaren 2000, in de nasleep van de 'doodle'-rage die de wereld overspoelde nadat de Labradoodle in de jaren negentig op het toneel verscheen. Hoewel het mogelijk is dat de eerste Bernedoodles het resultaat waren van toevallig fokken, begonnen een paar fokkers opzettelijk Berner Sennenhonden en poedels te kruisen.
Raszuivere dieren worden al generaties lang gefokt volgens een speciale blauwdruk - de rasstandaard, de schriftelijke beschrijving van de ideale fysieke en temperamentvolle eigenschappen van het ras. Om deze reden zijn rashonden erg gestandaardiseerd, met voorspelbare lengte en gewicht, lichaamsstructuur, kleur, vachttype en temperament. Omdat de Bernedoodle een hybride is en geen rashond, wordt hij niet erkend door een van de gerenommeerde rashondenregisters zoals de American Kennel Club of United Kennel Club. De Bernedoodle heeft ook geen officiële rasstandaard, dus er is veel variatie in hoe individuele Bernedoodles eruitzien en handelen. Verschillende fokkers kunnen verschillende ideeën hebben over wat een Bernedoodle maakt, dus het is moeilijk om te weten wat je zou kunnen krijgen als je een Bernedoodle-puppy koopt.
Bernedoodles kunnen eerste generatie kruisingen zijn (genaamd F1), tweede generatie (F2), derde generatie (F3) enzovoort. Een F1 Bernedoodle is een 50-50 kruising tussen een raszuivere Berner Sennenhond en een raszuivere poedel. De resulterende puppy's in een F1-nest zijn behoorlijk variabel. Sommige lijken meer op Berner Sennenhonden en sommige lijken meer op poedels. Sommige puppy's lijken misschien op een mix tussen de twee ouderrassen, en sommige lijken misschien helemaal niet op beide ouderrassen. Vachttype en mate van verharing kunnen overal op de kaart voorkomen in een nest F1 Bernedoodle-puppy's.
F2 Bernedoodles resultaat door twee F1 Bernedoodles te kruisen. F2 Bernedoodles hebben ook variabele vachttypes. Sommige fokkers introduceren meer poedels in de bloedlijnen om meer consistentie in vachttype te krijgen. Dit wordt terugkruisen genoemd en wordt aangegeven met een B (bijvoorbeeld F2B). Bernedoodles die 25% Berner Sennenhond en 75% poedel zijn, hebben meer kans op een lage of niet-verharende vacht.
Verzorgingsvereisten voor de Bernedoodle variëren afhankelijk van het type vacht. Hoewel de meeste Bernedoodles golvende tot gekrulde vachten hebben, hebben sommige ook rechtere vachten. Jassen die meer recht dan golvend zijn, hebben de neiging om meer te verliezen, dus moeten vaker worden geborsteld - dagelijks of om de dag - om losse haren te verwijderen en mattering te voorkomen. Krullende vachten verliezen minder, maar moeten ook regelmatig worden geborsteld om de vacht ontward te houden. Borstel golvende en gekrulde vachten een paar keer per week. Net als poedels, moeten golvende en gekrulde Bernedoodles elke vier tot acht weken getrimd worden door een professionele trimmer. Naast poetsen en verzorgen, knip je de nagels van je Bernedoodle om de twee weken en kijk je wekelijks in je oren, en maak ze schoon met een huisdierveilige oorreiniger als ze er vies uitzien. Als u overmatig vuil of roodheid in de oren ziet, plan dan een dierenartsbezoek.
Bernedoodles zijn slim, maar hoe trainbaar ze zijn, hangt af van of ze de meer aangename aard van de poedel of de koppige kant van de Berner Sennenhond hebben geërfd. Hoe dan ook, positieve trainingsmethoden zoals clickertraining in combinatie met smakelijke beloningen zullen je helpen de beste resultaten uit je Bernedoodle te halen. Bernedoodles hebben dagelijks voldoende beweging nodig, waaronder een of twee wandelingen per dag plus apporteerspelletjes zonder lijn in een veilig afgesloten ruimte zoals een omheinde tuin of hondenpark. Atletische Bernedoodles met biedbare temperamenten kunnen ook genieten van training voor leuke hondensporten zoals behendigheid, flyball, gehoorzaamheid, rally en dokspringen.
Hoewel veel hybride hondenfokkers beweren dat het kruisen van twee verschillende raszuivere honden resulteert in puppy's die gezonder zijn dan beide ouderrassen, vertelt de wetenschap ons dat genen niet per se op deze manier werken. De meeste rashonden hebben bepaalde erfelijke gezondheidsstoornissen in hun familiegeschiedenis. Het kruisen van Berner Sennenhonden met poedels betekent dat de puppy's mogelijk een van de genetische ziekten kunnen erven die bij beide rassen voorkomen.
Berner Sennenhonden zijn vatbaar voor kanker, heup- en elleboogdysplasie, oogaandoeningen, hartaandoeningen, hypothyreoïdie, auto-immuunziekten, de ziekte van von Willebrand (een bloedstollingsstoornis) en maagdilatatie (opgeblazen gevoel). Poedels worden beïnvloed door bepaalde genetische gezondheidsproblemen, waaronder heupdysplasie, oogziekte, idiopathische epilepsie, talg-adenitis, de ziekte van von Willebrand, immuungemedieerde stoornissen, de ziekte van Legg-Calve-Perthes (een aandoening van het heupgewricht), patellaluxatie (verschuivende knieschijven) opgeblazen gevoel en talg-adenitis (een inflammatoire huidziekte).
Verantwoorde fokkers beginnen met gezonde, goed gefokte volwassen rashonden en testen ze op de genetische ziekten die bij hun ras voorkomen voordat ze samen gaan fokken. Gerenommeerde fokkers moeten hun volwassen Bernedoodle-hybriden ook testen voordat ze ermee gaan fokken om de kans te verkleinen dat de puppy's worden beïnvloed door genetische problemen. Verantwoordelijke fokkers moeten hun puppy's ook een gezondheidsgarantie bieden als de puppy op latere leeftijd een genetische ziekte ontwikkelt.
Het is belangrijk om uw Bernedoodle slank te houden om de ontwikkeling of verergering van gewrichtsaandoeningen zoals heupdysplasie en elleboogdysplasie, evenals andere gewichtsgerelateerde gezondheidsproblemen zoals diabetes te voorkomen. Voer twee keer per dag afgemeten maaltijden in plaats van gratis eten (voer de hele tijd voedsel weg). Standaard Bernedoodle-puppy's die op volwassen leeftijd enorm groot kunnen worden, moeten voedsel eten dat is samengesteld voor puppy's van grote rassen om langzame en gestage groei te stimuleren. Praat met uw fokker of dierenarts voor een aanbeveling voor gezonde voeding voor uw Bernedoodle, evenals een ideaal gezond gewicht voor uw volwassen Bernedoodle.
Intelligent
Aanhankelijk met familie
Sommige verharen weinig
Kan schichtig zijn met vreemden
Misschien koppig of moeilijk te trainen
Niet altijd niet-verharend of hypoallergeen
Als je overweegt een Bernedoodle-puppy te kopen, heb je twee opties. Je kunt bij je plaatselijke dierenasielen en reddingsorganisaties zoeken naar Bernedoodles die op zoek zijn naar nieuwe huizen. De meeste Bernedoodles in redding zijn volwassenen, maar soms hebben Bernedoodle-puppy's misschien een nieuw gezin nodig. Als je hart hebt voor een Bernedoodle-puppy, wil je een verantwoordelijke fokker zoeken die hun fokhonden test op gezondheidsproblemen die zowel de Berner Sennenhond als de poedel gemeen hebben. Verantwoordelijke Bernedoodle-fokkers geven een realistisch beeld van Bernedoodle-eigendom in plaats van beloften te doen over het 'perfecte ras' die misschien niet waar zijn voor elke individuele Bernedoodle.
Als je van de Bernedoodle houdt, vind je deze rassen misschien ook leuk:
Bekijk anders al onze andere artikelen over hondenrassen om u te helpen de perfecte hond voor u en uw gezin te vinden.
