De roze boa (Lichanura trivirgata ) en een aantal van de Sand Boa's (Eryx spp. ) behoren tot de meest unieke van de 53 soorten in de familie Boidae. Het zijn uitstekende keuzes voor zowel beginnende als gevorderde keepers, vooral degenen met beperkte ruimte. Deze "grote slangen in een klein pakket" zijn stevig gebouwd maar gemiddeld slechts 24-30 inch lang. Ze zijn winterhard, relatief gemakkelijk te hanteren en te kweken, en passen zich goed aan kleine verblijven aan.
Rosy en Sand Boa's hebben vergelijkbare aanpassingen aan hun omgeving gemaakt, maar leven aan weerszijden van de wereld - een fenomeen dat bekend staat als convergente evolutie. Beide zijn zeer gespecialiseerde gravende, die het grootste deel van hun tijd onder de grond doorbrengen in warme, droge habitats. Samen met de al even ongewone Rubber Boa (Charina bottae ) en Afrikaanse gravende “Python” (Calabaria reinhardtii ), worden ze ingedeeld in de onderfamilie Erycinae.
Veel mensen associëren boa's met vochtige bossen, maar de Rosy Boa leeft in woestijnen en dor kreupelhout van Zuid-Californië via het zuidwesten van Arizona tot Baja California en Sonora, Mexico. Er zijn drie ondersoorten bekend.
Velen zijn blauwgrijs en aantrekkelijk gemarkeerd met 3 strepen roze-oranje of roodbruin, maar natuurlijke variaties zijn schijnbaar eindeloos. Verschillende individuen die ik tegenkwam tijdens het bestuderen van insecten in Baja California, Mexico, vallen op als een van de mooiste slangen die ik heb gezien. Een aantal unieke kleursoorten, variërend van zwart tot oranjegestreept tot wit, zijn ontwikkeld door hobbyisten.
Twaalf soorten zandboa's leven in woestijnen en dorre struikgewashabitats in Afrika, Zuid-Azië en het Midden-Oosten . De Egyptische en Keniaanse zandboa's (Eryx colubrinus loveridgei en E. c. colubrinus ), zijn de meest gehouden soorten. Beide zijn gemiddeld minder dan 2 voet lang en hebben een aantrekkelijk patroon, waarbij de Keniaan bijzonder helder van kleur is. De Indische zandboa (Eryx johnii ), die meer dan 3 voet lang kan zijn, wordt niet vaak gezien in Amerikaanse collecties.
Zandboa's zijn zeer gespecialiseerde hinderlaagroofdieren die onder het substraat wachten op passerende knaagdieren en hagedissen. Om te helpen is deze jachtstrategie, de ogen en neusgaten zijn hoog op het hoofd geplaatst. Gevangenen zullen exploderen uit hun schuilplaatsen om kleine muizen te grijpen die met een voedertang rondlopen...zeer indrukwekkend!
Beide soorten zijn over het algemeen ongevaarlijk, hoewel hun gladde, glanzende schubben het hanteren een beetje lastig kunnen maken.
Rosy Boa's zijn vaak tevreden om vastgehouden te worden en hebben de neiging om hun hoofd te verbergen als ze bang zijn. Zandboa's raken echter meestal gestrest wanneer ze uit hun ondergrondse schuilplaatsen worden verwijderd.
Zandboa's hebben een diepgewortelde voedingsreactie waardoor ze vaak toeslaan als ze worden aangeraakt terwijl ze begraven liggen, dus wees voorzichtig bij het werken in hun terraria (het aanraken van het lichaam met een kleine muis die met een tang wordt vastgehouden, kan een onwillige feeder verleiden).
Het terrarium opzetten
De 8-12 inch lange jongen kunnen worden gehuisvest in een aquarium van 10 gallon. Volwassenen en paren kunnen worden ondergebracht in tanks van 20-30 gallon. De bovenkant van het scherm moet worden vastgezet met clips of sloten.
Rosy en Sand Boa's zijn van nature geheimzinnig; gedwongen worden om in de open lucht te blijven is een stressvolle ervaring, zelfs voor langdurige huisdieren.
Substraat
Zandboa's moeten een diepe ondergrond van gladkorrelig zand krijgen om in te graven. Omdat veiligheid wordt geboden door het gevoel van contact met het substraat, zullen retraites van het grottype niet voldoende zijn. Sommige individuen graven zich in onder een stuk glas dat op het zand is gelegd, en kunnen dus gemakkelijk worden waargenomen.
Een mix van glad zand en espenbedding werkt goed voor Rosy Boas. Ze gebruiken kurkschors of plastic grotten als schuilplaats, maar de meeste geven de voorkeur aan een half ingegraven stuk PVC-buis.
Licht
Boa's hebben geen blootstelling aan UVB-licht nodig. Een dag:nachtcyclus van 12:12 uur kan het hele jaar door worden gebruikt, maar het verkorten van de daglengte en het verlagen van de temperatuur in de winter zal de kweek stimuleren. Zie de artikelen hieronder voor meer informatie over fokken.
Warmte
De omgevingstemperatuur van 78-85 F is ideaal. Er moet een gloeilamp worden gebruikt om een zonneplek van 90-95 F te creëren. Warmtekussens die onder het aquarium zijn geplaatst, werken goed voor zandboa's, die zelden of nooit tevoorschijn komen om te zonnebaden. Warmtekussens verwarmen de lucht niet effectief en moeten daarom in combinatie met een lamp worden gebruikt.
Grote behuizingen stellen u in staat om een thermische gradiënt tot stand te brengen (gebieden met verschillende temperaturen). Thermische gradiënten, essentieel voor een goede gezondheid, stellen slangen in staat hun lichaamstemperatuur te regelen door van hete naar koelere gebieden te gaan.
Een rode of zwarte nachtlamp voor reptielen kan worden gebruikt om in het donker voor warmte te zorgen en u ook in staat te stellen de nachtelijke activiteiten van uw huisdier te bekijken; keramische lampen zijn ook handig voor nachtelijke verwarming.
Vochtigheid
Rosy en Sand Boa's moeten droog worden gehouden, omdat huid- en ademhalingsstoornissen zich snel ontwikkelen in vochtige omstandigheden.
Waterbakken moeten zo worden gevuld dat ze niet overlopen als de slang erin opkrult, en ze moeten tipbestendig zijn. Rosy en Sand Boa's onder mijn hoede deden het prima als ze een paar uur, 2-3 keer per week toegang kregen tot waterbakken.
Rosy en Sand Boa's accepteren gemakkelijk voorgedood fuzzies of kleine muizen; hatchlings kunnen meestal pinkies aan. Zandboa's zullen van onder het substraat exploderen als reactie op een maaltijd die met een voedertang heen en weer wordt bewogen.
Beide soorten hebben vrij kleine koppen (wigvormig in de Sand Boa, om te helpen bij het graven) en hun kaken zijn niet goed geschikt om grote maaltijden door te slikken. Donsjes en jonge muizen hebben de voorkeur boven volwassen muizen.
Jonge kuikens moeten eenmaal per week worden gevoerd, volwassenen elke 10-14 dagen. Vitamine- en mineralensupplementen zijn niet nodig.
Mexicaanse dwergpythons (Loxocemus bicolor ) en Calabar Ground of Afrikaanse gravende pythons (Calabaria reinhardtii ) delen veel eigenschappen met Rosy en Sand Boas. Zie dit artikel voor meer informatie over het houden van deze ongewone fossiele slangen.
