Op het land zijn schildpadden legendarische slowpokes, maar na verloop van tijd zijn ze het levende bewijs dat, zoals het gezegde luidt, langzaam en gestaag de race wint. Al meer dan 200 miljoen jaar ploeteren deze verbazingwekkende wezens voort in vrijwel dezelfde vorm als we ze nu kennen. In feite bestonden schildpadden voordat dinosaurussen de aarde regeerden en bleven bestaan nadat die prehistorische beesten uitstierven. Verschillen tussen jongens en meisjes zijn vaak pas duidelijk als ze volwassen zijn en variëren tussen soorten. Maar tussen de vijf meest populaire Noord-Amerikaanse huisdiersoorten moet je soms goed kijken.
De bovenste schaal, of schaal, van een volwassen roodwangschildpad, zo genoemd naar de onderscheidende streep achter elk oog, varieert tussen 5 en 8 inch in lengte, met vrouwtjes iets groter dan mannetjes. Volgens de Gulf Coast Turtle and Tortoise Society van Houston, Texas, zijn de staarten van volwassen mannetjes merkbaar langer en dikker dan die van vrouwtjes. Andere onderscheidende kenmerken:Als je rode schuivers en andere schildpadden omdraait, zie je een opening tussen het schild en de onderste schaal, of plastron, waar de ledematen van het dier zich uitstrekken. De positie van de anale opening, of cloaca, verschilt tussen de seksen. Bij mannen reikt het verder dan de achterrand van het schild, maar bij vrouwen bevindt het zich meestal op of net onder het schild. Volgens de Gulf Coast Turtle and Tortoise Society hebben mannetjes ook langere teennagels aan de voorkant, die tijdens verkeringsrituelen tegen het gezicht van de vrouwtjes trillen.
De verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke westerse geschilderde schildpadden zijn vergelijkbaar met die van roodwangschildpadden. De staarten van mannetjes zijn langer en breder aan de basis dan die van vrouwtjes. Bij mannen strekken cloaca-openingen zich meestal uit voorbij het einde van het schild, terwijl ze bij vrouwen dichter bij de basis van de staart zijn. En net als roodwangschildpadden hebben mannelijke geschilderde schildpadden veel langere voorklauwen dan vrouwtjes, die ze ook gebruiken bij verkering.
Alle zes ondersoorten van doosschildpadden afkomstig uit Noord-Amerika hebben vergelijkbare kenmerken, hoewel oostelijke doosschildpadden de meest voorkomende huisdieren zijn. Doosschildpadden hebben schilden met hogere koepels dan andere soorten en wanneer ze zich bedreigd voelen, kunnen ze hun hoofd, ledematen en staarten in hun schelpen terugtrekken en beide lagen dichtslaan, zoals een gesloten doos, waardoor ze roofdieren dwarsbomen. Een manier om mannetjes van vrouwtjes in één oogopslag te onderscheiden, is door in hun ogen te kijken, zegt het Smithsonian National Zoological Park. Bij mannen zijn de irissen rood en bij vrouwen zijn ze geelbruin. Mannetjes hebben ook langere, dikkere staarten. Deze schildpadden variëren in lengte van ongeveer 4 tot 8 inch, met mannetjes die iets groter zijn dan vrouwtjes, en kunnen meer dan 100 jaar leven.
Een manier om de gestreepte kaartschildpad te herkennen, gevonden van het zuiden van Canada tot het centrum van Alabama en van het westen tot Oklahoma, is aan de kleine gele vlek achter elk oog. Als je het geslacht van deze soort probeert te bepalen, kijk dan naar het hoofd en de totale grootte, zegt Georgia Wildlife. Mannetjes bereiken een schildlengte van slechts ongeveer 6 centimeter, terwijl vrouwtjes bijna twee keer zo groot worden. De hoofden van vrouwtjes zijn ook veel breder dan die van mannetjes. Juveniele en volwassen mannelijke kaartschildpadden hebben ook stekels op het achterste deel van hun schild, die vrouwen niet hebben.
Houtschildpadden, die voornamelijk in het noordoosten van de Verenigde Staten en aangrenzende regio's van Canada worden aangetroffen, zijn bijna overal een beschermde soort, dus alle dieren in dierenwinkels zullen in gevangenschap worden gefokt. Mannetjes zijn ongeveer 8 1/2 tot 9 1/2 inch lang en vrouwtjes ongeveer een derde kleiner. De plastrons van mannen zijn enigszins concaaf in vergelijking met die van vrouwen, die vlakker zijn; de staarten van mannetjes zijn ook langer en dikker. Een buitengewone jachtstrategie die door sommige populaties van houtschildpadden wordt toegepast, staat bekend als 'wormstampen', merkt het Department of Natural Resources van West Virginia op. Na het zoeken naar gebieden die waarschijnlijk gezonde populaties regenwormen bevatten, slaan de schildpadden ritmisch met hun voorpoten op de grond, wormen naar de oppervlakte lokkend, waarna de schildpadden er prompt een maaltijd van maken.
