Roodoorschuifregelaars (Trachemys scripta elegans ) zijn wereldwijd geïntroduceerd en worden verondersteld een negatieve invloed te hebben op veel soorten. Direct bewijs met betrekking tot hun invloed op andere schildpadden is echter schaars. Een recent onderzoek met schuifregelaars, Spaanse moerasschildpadden (Mauremys leprosa ) en Europese vijverschildpadden (Emys orbicularis ) heeft enig licht op het onderwerp geworpen.
Het is gemakkelijk voor te stellen dat de geïntroduceerde Red Eared Sliders problemen zouden veroorzaken voor inheemse Europese schildpadden. Ze zijn groter dan veel soorten die de voorkeur geven aan soortgelijk voedsel, broeden snel, passen zich goed aan de menselijke aanwezigheid aan en zijn zeer agressief bij het zoeken naar voedsel en zonnebaden.
Ik heb gemerkt dat oosterse geschilderde schildpadden zijn afgenomen in verschillende habitats die nu worden ingenomen door schuifregelaars, maar ik baseer dit alleen op observatie, niet op studie. Anderen uiten dezelfde zorgen, maar hebben opnieuw niet kunnen documenteren wat de Sliders doen om de inboorlingen weg te jagen.
Schrijven in het tijdschrift Animal Behavior (V 80, N 3, sept. 2010), hebben herpetologen die op het Iberisch schiereiland (Spanje en Portugal) werken vastgesteld dat kikkervisjes, een veelvoorkomend item in het dieet van inheemse schildpadden, zich verbergen wanneer ze inheemse schildpadden in de buurt waarnemen, maar dat niet doen reageren op schuifregelaars.
Drie van de vier geteste kikkervisjes stopten met zwemmen toen ze in water werden geplaatst waar eerder Spaanse moerasschildpadden en Europese vijverschildpadden waren gehuisvest (die beide het leefgebied van de kikkervisjes delen) maar niet reageerden op de aanwezigheid van roodwangschildpadden (die in dezelfde habitats zijn geïntroduceerd en nu goed ingeburgerd zijn). Daarom is het waarschijnlijk dat Sliders de kikkervisjes effectief kunnen vangen en daarom inheemse schildpadden kunnen overtreffen voor deze belangrijke voedselbron. Gezien de snelheid waarmee Sliders zich voortplanten en het feit dat beide inheemse soorten al sterk achteruitgaan, kan voedselconcurrentie een zeer ernstige zorg zijn.
Ik ben van mening dat deze studie het belang benadrukt van zeer zorgvuldig kijken naar elk detail van de natuurlijke geschiedenis van een dier. Voor de toevallige waarnemer lijkt het alsof, in de ogen van een "kikkervisje", een "schildpad een schildpad is". Sliders, Europese vijverschildpadden en Spaanse moerasschildpadden lijken qua uiterlijk en gewoonten op elkaar. Maar we weten nu dat dit niet het geval is...
Ik dring er bij jullie op aan om te lezen, te observeren en vast te leggen – belangrijke informatie ligt overal op de loer, en we moeten het ontdekken!
