De wereldwijde afname en uitsterving van amfibieën zette herpetologen ertoe aan om in 2010 speciale aandacht te besteden aan kikkers, salamanders en wormsalamanders. In Deel 1 van dit artikel deed ik verslag van de ontdekking van verschillende nieuwe soorten en de herontdekking van een paar die al tientallen jaren niet meer waren gezien. Vandaag zullen we kijken naar interessante bevindingen over een bekende salamander die algen in zijn cellen huisvest en een zelden geziene soort die meer dan 100 jaar leeft.
Het is al lang bekend dat algen groeien in de eimassa's van Spotted Salamanders, Ambystoma maculatum , levert zuurstof aan de embryo's en gebruikt hun afvalproducten. In 2010 schokten biologen van de Dalhousie University (Canada) de herpwereld door aan te kondigen dat ze levende algen hadden gevonden in de cellen van de gevlekte salamander, die net zo goed functioneerden als in de eiermassa. Dit is de meest bekende associatie tussen een gewerveld dier en een plant, en bootst in zekere zin de relatie tussen algen en koraal na.
Deze ontdekking kan belangrijke implicaties hebben voor medisch onderzoek. Aangezien gewervelde dieren doorgaans vreemde lichamen vernietigen die proberen in cellen te leven, moeten de salamanders een manier hebben om het immuunsysteem "uit te schakelen". Onderzoek richt zich ook op hun unieke vermogen om complexe structuren zoals ledematen en staarten te regenereren.
Alleen gevonden in ondergrondse stromen in een paar grotten in Zuid-Europa, de Olm, Proteus anguinus , is een van de meest ongewone salamanders op aarde en fascineert al eeuwenlang biologen en inwoners van het gebied. Olms zijn blind, hebben uitwendige kieuwen, zien nooit het daglicht, worden pas op 16-jarige leeftijd volwassen en planten zich voort door zowel eieren te leggen als levende jongen te krijgen. Ondanks hun zeer unieke natuurlijke omgeving doen Olms het vrij goed in dierentuinen, vaak tot in de 70.
Vanwege de zeldzaamheid van de Olm hebben onderzoekers sinds de 1952. Een zoektocht in de archieven onthulde dat individuele Olms meer dan 100 jaar hebben overleefd... een dubbele levensduur van de vorige recordhouders, de Japanse reuzensalamander en de Afrikaanse brulkikker. Het is te hopen dat onderzoek naar de basis van hun levensduur nuttig zal zijn voor degenen die veroudering bij mensen bestuderen.
