Er zijn bijna 19.000 verschillende soorten amfibieën en reptielen.
Van slangen tot hagedissen en kikkers tot salamanders, deze dieren zijn over de hele wereld beroemd.
Er zijn echter veel verschillen tussen amfibieën en reptielen. Het zijn twee verschillende groepen van verschillende dieren.
Kikkers en salamanders zijn amfibieën. Slangen, hagedissen, schildpadden en schildpadden zijn reptielen.
Altijd al het verschil willen weten tussen een hagedis en een kikker? Lees verder om meer te weten te komen over de belangrijkste verschillen tussen amfibieën en reptielen.
Het woord amfibie komt van het Griekse woord voor "dubbel leven".
Amfibieën zijn dieren die hun leven beginnen in een ei in het water. Ze komen dan uit in waterlarven, die in het water leven en zwemmen. Deze larven ondergaan een metamorfose om volwassen te worden en op het land te leven. Ze zullen echter enige tijd in het water blijven.
Alle amfibieën zijn koudbloedige dieren en hebben water nodig om te leven. Meestal ademen ze als jongen door kieuwen. Ze hebben ook een gevoelige huid, zodat ze in hun vochtige omgeving kunnen leven.
Ze zijn veel gevoeliger voor veranderende omgevingen dan reptielen. Dit komt door hun gevoelige huid. Door klimaatverandering, vervuiling en vernietiging van leefgebieden zijn ze de meest bedreigde groep dieren op aarde.
Er zijn meer dan 6.800 soorten amfibieën en ongeveer 500 onderfamilies of geslachten. Deze soorten omvatten:
Kikkers vormen tussen 85% en 90% van alle amfibieën. Ze zijn vierbenig, kort van lichaam en staartloos.
Salamanders zijn amfibieën met vier poten, maar ze hebben een lang lichaam en lange staarten.
Caecilians zijn lange, ledematenloze amfibieën die geen staart hebben. Er is niet veel over hen bekend vanwege hun verlegen en geheimzinnige karakter.
Reptielen zijn koelbloedige dieren met een droge, schilferige huid.
De meeste hebben vier poten of stammen af van dieren met vier poten (bijv. slangen ). Hoewel ze traditioneel niet bij elkaar worden ingedeeld, zijn reptielen nauw verwant aan vogels.
Deze groep dieren legt eieren die leerachtig van structuur zijn, hoewel sommige levend bevallen, zoals mensen.
Reptielen worden op het land geboren en blijven als volwassenen op het land leven. Sommige soorten leven het liefst in de buurt van water, maar de meeste zullen op het land en in bomen leven.
Deze dieren zijn ectotherm en kunnen geen interne lichaamswarmte genereren. Daarom koesteren ze zich in direct zonlicht en liggen ze onder warme voorwerpen om een hoge interne lichaamstemperatuur te behouden. Dit is de reden waarom het gebruikelijk is om hagedissen te zien in warme staten zoals Florida. Velen zijn speciaal aangepast om in vochtige of droge omgevingen te leven.
Er zijn meer dan 10.000 reptielensoorten geregistreerd. Deze soorten omvatten:
De klasse Reptilia wordt gedefinieerd als een groep van de meest recente gemeenschappelijke voorouders van diapsiden. Diapsiden zijn elk reptiel met twee tijdelijke openingen in de schedel. Het is een zeer oude klasse die honderden miljoenen jaren teruggaat.
Amfibieën en reptielen behoren tot verschillende dierklassen.
Elke amfibie behoort tot de klasse Amphibia. Deze klasse bestaat uit kikkers, padden, salamanders, salamanders en caecilians. Reptielen behoren tot de klasse Reptilia. Dit zijn schildpadden, schildpadden, krokodillen, hagedissen, slangen en tuataras.
Amfibieën zijn ouder dan reptielen. Ze verschenen voor het eerst in het Laat-Devoon, 363 miljoen jaar geleden. Reptielen verschenen in de geschiedenis in het Late Carboon, 315 miljoen jaar geleden.
Toen amfibieën voor het eerst verschenen, leefden ze in moerassige omgevingen, terwijl reptielen gedijden in drogere habitats.
Amfibieën hebben verschillende tongen in vergelijking met andere dieren. Hun tongen zijn bedoeld om snel en plakkerig te zijn om prooien te vangen. De tongen van veel reptielen zijn gevorkt om hun omgeving links en rechts te ruiken. Ze grijpen ook prooien met hun mond, niet met hun tong.
De huid van amfibieën versus reptielen is ook heel anders. Amfibieën hebben een poreuze, gevoelige huid die bedoeld is om onder water te zijn. Dit maakt ze erg gevoelig voor uitdroging en huidverwondingen van buitenaf.
Ondertussen is de reptielenhuid bedekt met keratineachtige schubben om ze te beschermen tegen ruwere omgevingen. Veel schubben kunnen benig zijn, zoals op schildpadden en krokodilachtigen. Ze ontgroeien hun schubben naarmate ze ouder worden en verliezen ze.
Een ander verschil bij het vergelijken van een amfibie met een reptiel is de manier waarop ze ademen.
Wanneer amfibieën uitkomen, ademen ze meestal als een vis door kieuwen. Ze leven in het water. Pas als ze een metamorfose ondergaan, ontwikkelen ze vaak longen en kunnen ze het land op.
Reptielen ademen met hun longen zodra ze uitkomen. Als ze onder water gaan, moeten ze hun adem inhouden om te voorkomen dat ze verdrinken.
Ten slotte is er een groot verschil tussen de manier waarop reptielen en amfibieën hun eieren leggen.
Amfibieën leggen hun eieren in het water, waar de nakomelingen hun larvale stadium zullen doorbrengen. Deze eieren hebben geen schaal en zijn vaak helder. Reptieleneieren hebben leerachtige schalen en worden vaak in zand of aarde afgezet. Wanneer het klaar is om uit te komen, zal het reptiel zijn eitand gebruiken om los te komen.
| Reptielen | Amfibieën | |
|---|---|---|
| Klasse | Reptilia | Amfibie |
| Soort | 10,000 + | 6.800 |
| Dieren | Schildpadden, schildpadden, krokodillen, hagedissen, slangen en tuataras | Kikkers, padden, salamanders, salamanders en caecilians |
| Tijdperk | Laat Carboon ongeveer 315 miljoen jaar geleden | Laat-Devoon 363 miljoen jaar geleden |
| Huid | Geschilferde, keratineachtige huid | Gevoelige, poreuze huid |
| Tong | Gevorkt om hun omgeving links en rechts te ruiken | Snel en plakkerig om een prooi te vangen |
| Verdediging | Kan giftig zijn | Kan giftig zijn |
| Ademhalingssysteem | Ademt met longen | Ademt door kieuwen, ademt dan door longen en huid |
| Metamorfose | Nee | Ja |
| Bereik | Kan in een breed scala aan habitats leven, waaronder water, bomen en woestijnen | Altijd te vinden in de buurt van water |
| Eieren | Geschilde eieren die vaak in vuil of zand liggen, niet in water | Eieren zonder schaal die zich in of bij water bevinden |
Amfibieën, vooral kikkers, staan bekend om hun plakkerige tongen om zoemende vliegen te vangen.
Hun tongen kunnen bijna elk oppervlak vastpakken en tot 1,4 keer hun lichaamsgewicht trekken. De tong is verbonden met de voorkant van de onderkaak, die snel opent en ervoor zorgt dat de tong uitsteekt. De meeste kunnen een prooi sneller grijpen dan een mens kan knipperen.
Amfibietongen zijn uniek omdat ze aan een insect kunnen kleven en zich ook als een bungee-koord kunnen gedragen.
De meeste reptielen hebben geen snelle, plakkerige tong die uitsteekt om prooien te vangen. Het zijn hinderlagenjagers en zullen voedsel met hun mond wegrukken. Sommige soorten vormen hierop een uitzondering, zoals de kameleon, die een lange, snelle tong heeft.
Hoewel niet alle reptielentonen hetzelfde zijn, zijn veel ervan gevorkt.
Reptielen gebruiken hun tong om hun omgeving te ruiken.
Een gevorkte tong helpt hen te bepalen uit welke richting een geur kan komen. Sommige soorten slangen zoals balpythons gebruiken ook infrarood thermische straling om beweging te detecteren. Dit is een functie die amfibieën niet hebben.
Er zijn veel gemeenschappelijke kenmerken tussen amfibieën en reptielenogen.
Veel amfibieën brengen een groot deel van hun tijd in het water door, dus hun ogen zijn dicht bij de bovenkant van hun hoofd geplaatst om boven het wateroppervlak te kijken. Bijna alle soorten hebben spleetvormige pupillen die horizontaal of verticaal kunnen zijn.
Reptielenogen lijken erg op elkaar. Krokodilachtigen, gekko's en sommige slangen hebben vaak verticale spleten voor de pupillen.
Over het algemeen hebben nachtdieren verticale spleten, terwijl dagdieren ronde pupillen hebben.
Zoogdieren hebben een vacht, vogels hebben veren en amfibieën hebben een gevoelige, poreuze huid. Ze hebben niet de harde schubben die reptielen hebben.
Amfibieën hebben een poreuze, semi-permeabele huid, wat betekent dat ze door hun huid kunnen ademen zoals water en zuurstof er doorheen kunnen gaan. Dit maakt ze echter ook gevoeliger voor het milieu en betekent dat ze nooit te ver uit de buurt van water te vinden zijn.
Sommige amfibieën kunnen vanwege hun huid giftig zijn.
De huid van amfibieën kan gifstoffen afscheiden die giftig kunnen zijn voor mensen of roofdieren.
In tegenstelling tot amfibieën is de huid van reptielen niet giftig.
Giftig wordt echter vaak verward met giftig. Gif komt van een beet en verspreidt zich via de bloedbaan, terwijl gif uit de huid kan afscheiden en alleen andere personen treft wanneer het wordt geconsumeerd.
Wanneer een reptiel giftig is, produceert het een gif in zijn hoektanden dat het in een slachtoffer kan injecteren wanneer het het bijt. Veel soorten slangen zijn giftig.
Reptielen hebben harde schubben ontwikkeld die zijn gemaakt van keratine, een eiwit dat ook haar en nagels vormt. Schubben worden gebruikt om ze te beschermen tegen roofdieren en om waterverlies te voorkomen. Schubben groeien niet mee met het reptiel. Ze worden met de huid afgestoten terwijl ze groeien.
Amfibieën beginnen de eerste fase van hun leven in het water. Vervolgens brengen ze de volwassen fase door op het land, maar brengen ze het grootste deel van hun tijd door in het water.
Ze zijn erg afhankelijk van het vocht in hun omgeving om gezond te blijven. Ze worden beïnvloed door de verdeling en hoeveelheid water in een gebied, met name hoeveel regen er valt. Hierdoor zijn ze te vinden in bijna elk zoetwaterecosysteem ter wereld.
Sommige amfibieën zullen zich diep in een droge omgeving begraven om vocht in de grond te bereiken, hoewel dit niet gebruikelijk is.
Reptielen zijn niet zo afhankelijk van vijvers en meren als amfibieën.
Het is gebruikelijk om reptielen te vinden in veel verschillende habitats over de hele wereld.
De meeste reptielen geven de voorkeur aan warme omgevingen, hoewel er veel zijn die bij meer gematigd weer worden aangetroffen. Veel schildpadden zijn te vinden in vijvers en meren over de hele wereld. Slangen en hagedissen geven de voorkeur aan hete, droge habitats.
Door hun huid kunnen ze meer ruwe omgevingen verdragen dan amfibieën, zoals woestijnen en andere droge habitats.
Waar ze ook wonen, ze hebben toegang nodig tot geschikte zonnebaden en beschutting.
Er is een verschil tussen amfibieën en reptielen in hoe ze ademen.
Amfibieën zijn uniek als het gaat om ademen. Larven worden in het water geboren en ondergaan vervolgens een metamorfose om hun juveniele en volwassen stadia op het land door te brengen. De larven ademen voornamelijk door kieuwen, net als vissen.
Veel larven van amfibieën zullen ook naar de oppervlakte zwemmen en bellen "zuigen". Bellenzuigen vindt plaats wanneer het water niet voldoende zuurstof bevat om een kikkervisje te laten overleven, dus nemen ze lucht op van dichtbij het oppervlak.
Terwijl ze door metamorfose gaan, kunnen ze verschillende ademhalingstechnieken ontwikkelen.
Sommigen nemen zuurstof op via hun semi-permeabele huid, anderen gebruiken longen en sommigen gebruiken een combinatie van beide.
Reptielen ademen door hun longen, net als vogels en zoogdieren. Ze hebben longen en ademhalingsspieren die worden aangestuurd door spinale zenuwen. Hun borstspieren bewegen hun longen op en neer om lucht naar binnen te zuigen en weg te pompen.
Veel soorten gaan door een onveranderlijke ademhaling afgewisseld met adem inhouden, waarbij het inhouden van de adem wordt onderbroken door een reeks ademhalingen.
Alle soorten amfibieën leggen hun eieren in of nabij water. Individuen die in snelstromend water leven, leggen vaak plakkerige eieren of leggen ze onder stenen zodat ze niet door de stroming worden meegesleurd.
Reptieleneieren hebben leerachtige schalen en worden vaak in zand of aarde afgezet, niet in water.
Het belangrijkste verschil tussen eieren van amfibieën en reptielen is de aanwezigheid van een schaal.
Bij eierleggende reptielen omvat het ei de schaal, het eiwit, de dooier en de dooierzak. Hun eieren zijn vergelijkbaar met een kippenei. Amfibie-eieren hebben geen schelpen, maar geleicapsules die dienen als ingang en uitgang voor zuurstof.
Reptieleneieren moeten ook warmte, gas en water uitwisselen met het substraat of de omringende lucht. Het verschil is dat hun eieren niet kunnen uitbroeden wanneer ze worden omringd door een vloeistof, dus moeten ze een substraat gebruiken.
De meeste amfibieën hebben externe voortplanting. Dit betekent dat de eieren buiten het lichaam van het vrouwtje worden bevrucht, en deze eieren worden in water gelegd. Bevruchting vindt vaak plaats zonder directe paring tussen het mannetje en het vrouwtje.
Amfibieën verschenen veel eerder in de tijdlijn van de aarde dan reptielen.
However, both groups have been around for millions of years. They have so many similarities that they were even classified together until the 1900s.
All modern species are part of the class Amphibia which includes species like frogs, toads, salamanders and newts. The class Amphibia first appeared in the Late Devonian Period 363 million years ago.
Some evolved to become the dominant land vertebrates in the Carboniferous Period about 300 million years ago. This period was characterized by swampy environments, allowing them to thrive.
The classification of reptiles is more complicated and convoluted.
They were first classified by their skull shape in the late 19th century by Albert Gunther, a zoologist and herpetologist. They were then further divided by their nasal anatomy in the late 1950s. Today, the class Reptilia include lizards, snakes, tuataras, crocodilians, dinosaurs, turtles and tortoises.
The classification of Reptilia is more unnatural than Amphibia because Crocodilians are more closely related to birds than other reptiles.
Most evidence of ancient reptiles starts with the Late Triassic Period about 230 million years ago.
Evidence of early amphibian ancestors is difficult to find. Most ancient lineages became extinct before the Jurassic Period 200 million years ago. This was when dinosaurs became more prominent in the food chain.
No. Frogs are not reptiles. They are actually amphibians and are from the class Amphibia. Frogs are often confused with reptiles because they can look similar to many lizards.
An adult frog will lay its eggs in water, and those eggs will hatch into larvae called tadpoles. Tadpoles breathe through their skin and “bubble-sucking” until they undergo metamorphosis. Their bodies get wider and they will start growing back legs. As the back legs grow, the front legs start to grow and the tail starts to shrink.
Eventually, the tadpole is considered to be an adult frog and spends time on land. An adult frog stays near the water for the rest of its life and will lay its eggs near or in the water.
Turtles are often confused with amphibians because of the amount of time they spend in water, but turtles are reptiles.
Turtles hatch from leathery shells onshore. Turtles are born with their shells and lungs, and they must hold their breath underwater. They also have scaly skin and keratinous shells, unlike amphibians that have soft, sensitive skin.
No, reptiles do not have gills. Reptiles do not have a need for gills as they do not spend time underwater permanently. While turtles, and some snakes and lizards, know how to swim and are considered to be aquatic, they come to the surface for air
Some amphibians have gills in their larval stage to swim underwater.
Reptiles and amphibians belong to different groups of animals, but the term for studying these two groups of animals is called herpetology. These two groups of animals first emerged hundreds of millions of years ago.
Amphibians and reptiles share so many similarities that they were classified together until the 1900s:
There are many differences between amphibians and reptiles.
All amphibians need to live in or near water to survive. They spend the first part of their lives under the water, and then return to it when it is time to lay eggs. Meanwhile, reptiles lay their eggs on land.
Some reptiles spend most of their time in the water, like turtles and crocodilians. However, most prefer hot environments, whether they be humid or arid.
Reptiles live in more harsh environments. Because of this, they have scales to protect their skin. Amphibians have semi-permeable skin to be able to breathe.
Understanding the differences between reptiles vs amphibians is especially important in owning one. They have different husbandry needs due to their different biology.
Do you keep reptiles or amphibians? Let us know in the comments!
