Pak de rat! Pak de rat! Pak de rat!”
"Yap, yap, yap, yap!"
Dit zijn de geluiden van een succesvol Earthdog-team. Terwijl het menselijke teamlid haar hond aanmoedigt om te snuffelen en de geur van een ondergrondse rat op te sporen, geeft haar hondspartner zijn vondst aan door te blaffen, blaffen, blaffen. Het adrenalineniveau is hoog bij zowel mensen als honden, omdat ze genieten van deze unieke hondensport die Earthdog wordt genoemd. Earthdog is een van de vele hondensporten die gebruik maken van de vastgebonden instincten van onze honden. Earthdog is een geweldige uitlaatklep voor honden met vasthoudendheid, een hoge roofzuchtige drang en de flexibele fysieke structuur om zich in en uit nauwe, nauwe ruimtes te wurmen.
Geschiedenis
Zolang er boeren en jagers zijn, zijn er 'aardhonden'. Sterke, slordige kleine honden hielpen jagers op boomeekhoorns, konijnen naar de grond rennen, vossen in hun holen opsluiten en ongedierte uit woningen verwijderen. Zoals vaak gebeurt, hebben mensen een manier gevonden om competitieve spellen te maken van de natuurlijke vermogens van honden. Voor terriers en teckels is een sport geboren. Aardhond! Pak die rat!
Al in 211 voor Christus werd melding gemaakt van kleine ruwharige honden die werden gebruikt om dieren in hun holen te volgen. Later, in het boek De Canibus Anglicis uit 1576, door Johannes Caius, werd het gebruik van terriërs in detail beschreven.
In 1935, na vele jaren van vrienden die samenkwamen om de capaciteiten van hun honden te testen tegen die van de honden van hun vrienden, begon de Dachshund Club proeven aan te bieden die waren gemodelleerd naar de Duitse training voor de jacht op vossen en dassen. Dit omvatte het bouwen van ondergrondse tunnels tot 15 meter lang, met kronkels en bochten langs de weg waardoor honden beslissingen moesten nemen over welke weg ze moesten gaan om hun steengroeve te vinden. En het is daar donker!
In 1941 gaf de Sealyham Terrier Club het eerste 'werkcertificaat' uit, waarin de vereisten werden uiteengezet voor honden om bosmarmotten te zoeken. In 1971 startte de American Working Terrier Association (AWTA) met proeven met kunstmatige holen in de VS. In 1994 had de American Kennel Club haar Earthdog-programma gelanceerd.
Diane Amendola uit Huntington Beach, Californië, doet al 27 jaar mee aan de sport, voornamelijk met Welsh Terriers. Ook een concurrent in exterieur, gehoorzaamheid, speuren en behendigheid, Amendola heeft Earthdog-tests gekeurd voor AWTA sinds 1986 en voor AKC sinds de start van dat programma. Elke organisatie speelt een cruciale rol bij het promoten van de sport.
“De AWTA, waaruit de AKC zijn sport putte, richt zich op jagen en mensen het veld in krijgen. Hun leden zorgen voor echte jacht op andere leden, "zegt ze. “De AKC moedigt mensen en hun honden niet aan om daadwerkelijk te gaan jagen. Elk heeft zijn plaats in onze wereld. Niet iedereen heeft de tijd of de neiging om te jagen, maar AKC is een plek waar ze een idee kunnen krijgen van wat voor soort instincten hun hond wel of niet heeft."
Zoals met al zijn goedgekeurde sporten, zijn de Earthdog-competities van de AKC alleen voor AKC-geregistreerde terriërrassen. De AWTA erkent ook bepaalde rassen (vermeld op haar website, dirt-dog.com), maar staat ook gemengde rassen toe "van de juiste grootte en karakter om deel te nemen aan een negen-inch kunstmatige aarde (hol)" in zijn competities.
Earthdog-kenmerken
Boeren en jagers fokten honden voor zowel structuur als temperament, waarbij ze individuen gebruikten die het best geschikt waren voor het werk dat ze zouden doen. Een te brede borstkas kan het vermogen van een hond om in en uit kleine ruimtes te knijpen, belemmeren. De beste honden die "naar de grond gaan" waren compact en sterk en hadden een ruwe vacht die hen zou beschermen tegen verwondingen wanneer ze hun steengroeve onder de grond volgden.
Moed en vasthoudendheid waren net zo belangrijk als de bovengenoemde fysieke eigenschappen, die ervoor zorgden dat deze honden hun prooi zouden achtervolgen ondanks obstakels om door te gaan en de problemen waarmee ze in ondergrondse tunnels worden geconfronteerd, met valse tunnels zouden oplossen (geen rat in die!). Deze eigenschappen, gecombineerd met een scherp reukvermogen, zorgden voor de perfecte aardhond sinds de vroegste dagen.
Amendola, die verschillende titels van zowel AWTA als AKC heeft behaald, heeft voorkeuren ontwikkeld voor een werkende aardhond. Echte jachten kunnen gevaarlijk zijn. Gophers, ratten, bosmarmotten en wasberen kunnen allemaal ernstige wonden toebrengen. Amendola zegt:"Ik hou van een rustige, verstandige hond die voor zichzelf zorgt en meestal niet te veel wordt opgegeten in het jachtveld. Ik denk dat de eigenschap van voorzichtigheid inherent is en wordt geleverd met een slimme hond, en een kleine hoeveelheid komt met ervaring. Er zijn echter van die honden die nooit helemaal leren voor zichzelf te zorgen en die naar mijn mening niet in het veld mogen worden genomen.”
Zelfbehoud is daar maar een onderdeel van. Het intense roofzuchtige gedrag van een succesvolle earthdog resulteert in een zeer hoog opwindingsniveau bij de werkende earthdog.
Sommige mensen zijn terughoudend om gedrag aan te moedigen dat alle bedoelingen en doeleinden heeft, zoals een hond die gek is geworden. Toch staan, zoals bij veel sporten, de beste aardhonden altijd onder toezicht van hun eigenaar/geleider. Ook op dit gebied heeft Amendola duidelijke voorkeuren. "Een prooidrift hebben, betekent voor mij een hond die vastbesloten is om achter zijn werk aan te gaan en bij de hand te blijven, niet geluidsgevoelig is en reageert op signalen (niet zoals in een gehoorzaamheidsring, maar zoals thuis). Hij jaagt wanneer er een steengroeve is en is alert en klaar om te werken en zal reageren op zijn eigenaar. Prooi is wat de hond opwindt en niet alledaagse situaties zoals het zien van een andere hond. Een intelligente, rustige, zelfverzekerde hond is de beste veldhond.”
Rassen die vaak worden gezien in de huidige Earthdog-proeven zijn onder meer teckels en een verscheidenheid aan terriërs:Australisch, Bedlington, Border, Cairn, Dandie Dinmont, Fox, Jack Russell of Parsons, Lakeland, Manchester, Norfolk, Norwich, Scottish, Sealyham, Silky, Skye, Welsh , West Highland, Dwergschnauzers en zelfs Miniatuur Bull Terriers. Enkele van de minder vaak voorkomende Earthdog-terriërs zijn de Cesky, Patterdale, Glen of Imall en Rat.
Apparatuur en benodigdheden
Veel mensen worden aangemoedigd om de sport te proberen vanwege de zeer goedkope, kleine hoeveelheid uitrusting die nodig is om te beginnen.
•Rattenkooi. Dit is een klein kastje van hout of draad dat goed sluit en een voorpaneel van draad heeft. Er wordt een echte of nep-rat in de doos geplaatst.
•Rat. Veel van de ratten die bij de training van Earthdogs worden gebruikt, zijn gefokt en opgevoed om blaffende honden te tolereren. Als alternatief kan een neprat die is geparfumeerd met echte rattengeur bij de training worden gebruikt. (Ga naar uw plaatselijke dierenwinkel en vraag naar gebruikt strooisel van ratten uit hun kooien.) Bij wedstrijden worden levende ratten gebruikt.
•Tunnels. Tijdens de initiële training worden korte tunnels (10 voet lang) gebruikt. Later worden langere tunnels (tot 50 voet) gebruikt.
•Harnas, riem en beuglijn. Een standaard harnas met clip aan de achterkant helpt de druk weg te nemen van de nek en luchtpijp van honden die naar de box trekken. Tussen de trainingssessies door wordt een leren, stoffen of nylon riem van 1,80 meter gebruikt, terwijl een lichtgewicht beuglijn wordt gebruikt tijdens het trainen van de honden tijdens oefensessies.
Training
Het trainen van je eerste earthdog zal het gemakkelijkst zijn als je contact opneemt met een ervaren earthdog-trainer en -geleider via verschillende clubs die zich op deze sport richten. Een ervaren geleider kan u snel op weg helpen en u wijzen op dingen die u tijdens de eerste training moet vermijden, vooral als u denkt dat u met uw hond wilt strijden.
Amendola raadt aan om te beginnen met basisgehoorzaamheid, socialisatie en het opbouwen van zelfvertrouwen. “Behalve dat ik de hond overal mee naartoe neem om hem vertrouwd te maken met verschillende situaties, raad ik een hondenbezitter vaak aan om een papieren boodschappentas mee naar huis te nemen, er iets lekkers in te doen en de hond aan te moedigen om het te pakken. Zijn hoofd in een donkere tas steken die beweegt, klappert en lawaai maakt, en zich dan naar binnen waagt, geeft een hond veel vertrouwen."
Hier is een kort overzicht van de belangrijkste onderdelen van de training.
•Inleiding tot de steengroeve (de rat). Zet je rat in de kooi. Je eerste doel is om interesse in de kooi te wekken en je hond aan te moedigen om naar de rat in de kooi te blaffen.
Met uw hond aan de lijn, moedig uw hond aan om de kooi te onderzoeken door op de kooi te tikken en te zeggen:"Pak de rat!" Prijs elke interesse in de kooi en laat je opwindingsniveau toenemen naarmate de interesse van je hond toeneemt. Naarmate hij meer geïnteresseerd raakt, kun je hem een beetje "plagen" door de kooi iets buiten zijn bereik te plaatsen en vervolgens "Pak de rat" te herhalen en hem ernaartoe te laten rennen.
Als je zeker weet dat hij erg enthousiast is over de kooi, prijs hem dan niet tenzij hij pootjes of blaft naar de kooi. Als uw hond ongeïnteresseerd lijkt, duw hem dan niet. Begin op een ander moment opnieuw. Trainingssessies moeten zeer kort worden gehouden (2-3 minuten).
Wanneer uw hond consequent blaft naar de kooi met de rat erin, schakelt u over naar een neprat (u gaat de kooi verplaatsen en wilt de rat niet verdringen). Zet je nep rat, geparfumeerd met rattengeur, in de kooi. Houd uw hond vast aan de lijn en sleep de rattenkooi over de grond terwijl u uw hond aanmoedigt om "de rat te pakken!"
Als hij ernaar blaft, laat hem dan los en laat hem naar de rattenkooi racen. Sta niet toe dat hij in de kooi bijt. Nogmaals, train in korte sessies en stop voordat hij wil stoppen. Train uw hond om tussen de trainingssessies door tot rust te komen, zodat hij leert de controle te behouden wanneer hij niet actief aan het werk is.
•Inleiding tot de tunnel. Zodra uw hond erg geïnteresseerd is in de rattenkooi, plaatst u de kooi aan het ene uiteinde van een tunnel van 10 voet. Haal je hond van het harnas af (je wilt niet dat het harnas vast komt te zitten in de tunnel) en houd je hond bij het andere uiteinde van de tunnel en moedig hem aan om 'de rat te pakken'.
Probeer hem niet in de tunnel te dwingen. Laat zijn verlangen om bij de rat te komen hem motiveren om de tunnel in te gaan. Daarom is het belangrijk om, zoals hierboven beschreven, een sterk verlangen op te bouwen om bij de rattenkooi te komen. (U kunt uw hond ook apart trainen om door de tunnel te kruipen, zodat hij deze vaardigheid al voor deze fase heeft.)
Indien nodig kunt u de kooi in de tunnel plaatsen en uw hond aanmoedigen zijn kop erin te steken om de rat te vinden. Prijs hem voor elke poging om de tunnel binnen te gaan.
•De moeilijkheidsgraad verhogen. Aangezien uw hond slaagt met een korte tunnel boven de grond, kunt u de afstand tussen uw hond en de ingang van de tunnel vergroten, de tunnel ingraven en later langere tunnels en tunnels met bochten naar rechts en links introduceren.
Concurrentieniveaus
Er zijn vier concurrentieniveaus onder AKC-concurrentienormen. Meer specifieke details zijn beschikbaar in verschillende boeken en op de AKC- en AWTA-websites, maar hier is een korte beschrijving van de AKC-normen.
•Inleiding tot steengroeve. Dit is het eerste "test"- of proefniveau van AKC en een geweldige plek om uw hond te beginnen. De keurmeester mag de geleider tips geven en de geleider mag haar hond aansporen en aanmoedigen. De tunnel is 3 meter lang met slechts één bocht, met de rat achter tralies aan het einde van een geurend pad.
•Junior Earthdog. De geleider moet rustig staan waar ze haar hond loslaat; verbale of fysieke signalen zijn niet toegestaan. Het lossingspunt is 10 voet vanaf de ingang van een duidelijk zichtbare deningang. De hond heeft 30 seconden om de tunnel binnen te gaan en de geur van de rat te volgen door ten minste drie haakse bochten langs een tunnel van 30 voet lengte en 60 seconden te "werken" (d.w.z. blaffen naar) de rat. De hond moet dan de geleider toestaan hem te verwijderen zonder de hond of de geleider te verwonden. Om de Junior Earthdog-titel te behalen, moet uw hond aan deze vereisten voldoen in twee afzonderlijke proeven, elk met een andere keurmeester.
•Senior Earthdog. De geleider laat de hond 15 tot 20 voet los van de ingang van het hol, die steiler en minder zichtbaar is voor de hond dan in het Junior-niveau.
Nogmaals, de hond moet een tunnel van 30 voet lang navigeren met drie haakse bochten, maar nu moet hij ook een valse, ongeparfumeerde uitgang en een ongeparfumeerde ligplaats overwinnen en in plaats daarvan de route kiezen met het geurende rattenstrooisel.
Deze keer heeft de hond, vanwege de toegenomen afleiding, 90 seconden om bij het geurende beddengoed te komen en 15 seconden om te blaffen. Hij moet de rat 90 seconden "bewerken" op Senior-niveau. Aan het einde van de 90 seconden wordt de rat verwijderd en moet de hond terug naar de geleider komen als hij wordt geroepen. De hond heeft 90 seconden om te komen wanneer hij wordt geroepen. De hond moet aan deze eisen voldoen in drie proeven met ten minste twee verschillende keurmeesters.
•Meester Earthdog. Dit wordt echt interessant. Op het Master-niveau worden twee honden (een "beugel") willekeurig geselecteerd om samen te werken, elk met zijn eigen geleider. De ingang van het hol is 100 tot 300 meter verderop, met de ingang verduisterd. Onderweg moet de hond een zichtbare, lege, geurloze ingang onderzoeken wanneer de geleider hem daarom vraagt. Blaffen bij de valse ingang diskwalificeert de hond.
De hond die bij de ingang van het echte hol komt, mag het eerst werken, terwijl de tweede hond de eerste hond moet "eren" en wachten. Er is een aanbindplaats voorzien en de hond en geleider moeten op hun beurt wachten. Zodra de eerste hond uit het hol is geroepen, wordt de tweede hond losgelaten om hem te bewerken.
Elke hond moet door een tunnel van 30 voet navigeren met drie bochten naar rechts, wat hetzelfde is als het Senior-niveau; er zijn echter twee extra obstakels op het masterniveau. Een daarvan is een PVC-buis met een diameter van 6 inch die dwars in het hol is geplaatst (waarbij een wortel wordt gesimuleerd), en de tweede is een vernauwing van de breedte van de tunnel tot 6 inch over een afstand van 18 inch. De hond heeft 90 seconden om bij de rat te komen, moet binnen 15 seconden na het vinden van de rat beginnen te blaffen en moet hem 90 seconden werken. De hond moet zijn geleider toestaan hem binnen 15 seconden uit het hol te verwijderen.
Om zijn Master Earthdog-titel te behalen, moet uw hond vier verschillende keren aan deze vereisten voldoen onder drie verschillende keurmeesters.
Is deze sport iets voor jou?
Het is duidelijk dat earthdog geweldig is voor de hond wiens roofzuchtige karakter en vasthoudendheid deze sport tot een geweldige uitlaatklep maken voor deze aangeboren eigenschappen. Mensen die ervoor kiezen om met deze terriërachtige persoonlijkheden te leven, houden van deze slimme kleine probleemoplossers, en het kanaliseren van de capaciteiten van hun hond in een sport die zo goed bij hen past, geeft hen grote vreugde. Toch is de sport vies, het kan luidruchtig zijn en het is absoluut niets voor jou als je geen ratten wilt zien blaffen door honden. En, afhankelijk van waar je woont, moet je misschien een behoorlijke afstand afleggen om gelijkgestemde mensen te vinden.
Maar zoals bij veel van de sporten die we de komende maanden zullen profileren, is er een vonk - een band, een verbinding - die ontstaat wanneer mensen en honden samen spelen die deze kleine uitdagingen maken. Misschien zegt Amendola het het beste. “Ik hou van alle hondensporten en de geweldige mensen die ik door de jaren heen heb ontmoet en waar ik zoveel van heb geleerd en nog steeds van leer. Ik koester de vele herinneringen die mijn vrienden me mogelijk hebben gemaakt door deel te nemen aan deze sporten.”
Terry Long, CPDT, is schrijver, behendigheidsinstructeur en gedragsadviseur in Long Beach, CA. Ze woont samen met vier honden en een kat en is verslaafd aan behendigheid en diergedrag.
