De rode en witte bloedcellen van uw hond, samen met zijn bloedplaatjes, vinden hun oorsprong in zijn beenmerg. Bloedarmoede ontstaat wanneer het beenmerg niet voldoende rode bloedcellen produceert, die zuurstof naar de lichaamscellen transporteren. Ernstige bloedarmoede bij honden kan myelofibrose veroorzaken, een aandoening waarbij beenmergweefsel begint af te sterven. Gelukkig is myelofibrose bij honden relatief zeldzaam.
Myelofibrose
Myelofibrose bij honden valt in de categorie van myeloproliferatieve ziekten, die allemaal betrekking hebben op problemen in het beenmerg. Myelofibrose treedt op wanneer het beenmerg begint te veranderen in fibreus bindweefsel. De District of Columbia Academy of Veterinary Medicine beschrijft myelofibrose als een "eindstadium" merg, vergelijkbaar met cirrose van de lever. Elke hond kan de aandoening ontwikkelen - er is geen specifiek ras of geslachtsgevoeligheid. Een primaire ziekte die myelofibrose veroorzaakt, pyruvaatkinasedeficiëntie, komt het vaakst voor bij basenji's, beagles, cairns en West Highland white terriers.
Oorzaken
Myleofibrose bij honden komt meestal voor als een secundaire aandoening van andere ziekten, of is het gevolg van behandelingen voor andere aandoeningen. Ziekten en aandoeningen omvatten aangeboren hemolytische anemie, myeloïde metaplasie, ehrlichiose - een ziekte die wordt opgelopen door teken - en bloedvergiftiging of bloedvergiftiging. Straling kan myleofibrose veroorzaken, evenals de reactie op bepaalde medicijnen. Deze medicijnen, die langdurig worden ingenomen, omvatten fenobarbital en dilantine, vaak gegeven aan honden die epileptische aanvallen ervaren; de ontstekingsremmende fenylbutazon en colchicine, gebruikt voor bepaalde leveraandoeningen.
Diagnose
Als uw hond wordt behandeld voor bepaalde ziekten, houdt uw dierenarts uw huisdier nauwlettend in de gaten. Honden die lijden aan myelofibrose vertonen tekenen van bloedarmoede, waaronder lethargie, zwakte, snelle hartslag en bleke slijmvliezen. Als de myleofibrose drugsgerelateerd is, kan uw hond het geruime tijd goed doen met de specifieke medicatie, totdat de bloedarmoede zich ontwikkelt. De diagnose wordt gesteld via aspiratie van het beenmerg of beenmergbiopsie, die beide verdoving vereisen.
Behandeling
Om myelofibrose te behandelen, kan uw dierenarts steroïden voorschrijven, samen met hormonen zoals erytropoëtine. Als de aandoening het gevolg is van langdurige medicamenteuze behandeling voor een andere ziekte, moet uw dierenarts mogelijk andere medicijnen voorschrijven om de primaire ziekte te bestrijden. De prognose hangt af van het feit of het beenmergweefsel necrotisch wordt of sterft. Het hangt ook af van de primaire ziekte die uw hond treft en het vermogen om deze te behandelen als uw huisdier niet langer effectieve medicijnen kan verdragen.
Door Jane Meggitt
Referenties
National Canine Cancer Foundation:myeloproliferatieve ziekten
District of Columbia Academy of Veterinary Medicine:huidige chemotherapie in de oncologie
Universiteit van Prince Edward Island:wat is pyruvaatkinase (PK) -tekort?
National Center for Biotechnology Information:een retrospectieve studie van 19 gevallen van myelofibrose bij honden
SAGE Journals:Histopathologie van beenmerg
Over de auteur
Jane Meggitt is al meer dan 20 jaar schrijver. Naast rapportage voor een grote krantenketen, is ze gepubliceerd in "Horse News", "Suburban Classic", "Hoof Beats", "Equine Journal" en andere publicaties. Ze heeft een Bachelor of Arts in het Engels van de New York University en een Associate of Arts van de American Academy of Dramatics Arts, New York City.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
