U hebt waarschijnlijk de recente krantenkoppen gezien:"Graanvrije diëten gekoppeld aan hartaandoeningen bij honden!" Deze wijdverbreide claims zijn het gevolg van speculaties dat voedingsmiddelen die de taurinestatus negatief beïnvloeden, leiden tot taurinedeficiëntie gedilateerde cardiomyopathie (DCM) bij honden. Voedingsmiddelen die een hoog gehalte aan erwten, linzen en aardappelen bevatten, worden door de FDA geïdentificeerd als potentiële risicofactoren, en deze veel voorkomende ingrediënten worden aangetroffen in veel huisdiervoer dat is geformuleerd en op de markt wordt gebracht als "graanvrij". Maar is het echt waar? Veroorzaken graanvrije diëten echt hartaandoeningen bij onze honden?
Allereerst is het belangrijk om te begrijpen dat een link of correlatie is niet gelijk aan een directe oorzaak. Bovendien dragen veel factoren typisch bij aan hartaandoeningen, en recent onderzoek suggereert dat voeding slechts een factor is bij ongeveer 30% van de honden met DCM. Sommige honden met DCM - maar niet alle - zullen verbeteren met taurinesuppletie. Dit toont aan dat er meerdere invloeden betrokken zijn bij het DCM-ziekteproces en dat de exacte rol en impact van taurine in de voeding complex lijkt en nog niet volledig wordt begrepen.
Het is belangrijk om te begrijpen dat een link of correlatie is niet gelijk aan een directe oorzaak.
Taurine is een aminozuur dat voornamelijk in vlees voorkomt. De meeste aminozuren worden voornamelijk gebruikt om eiwitten te bouwen, maar taurine speelt een unieke rol in veel van de lichaamsfuncties. Met name is taurine vereist voor de goede werking van spierweefsels - vooral het hart. Het is ook van vitaal belang voor de ogen en de hersenen en is een bestanddeel van gal, dat voedingsvet afbreekt. Bovendien heeft taurine gunstige antioxiderende en ontstekingsremmende eigenschappen.
Taurine is normaal gesproken geen vereiste in hondendiëten, omdat honden het over het algemeen kunnen synthetiseren uit andere aminozuren die worden aangetroffen in eiwitten in vlees, gevogelte, vis en eieren. Het lijkt er echter op dat bepaalde rassen vatbaarder zijn voor problemen met een taurinetekort dan andere. (In tegenstelling tot honden, moeten katten consumeren taurine in hun dieet, omdat ze hun eigen niet kunnen produceren.)
Het is belangrijk op te merken dat taurine van nature voorkomt in dierlijke eiwitten (vlees, vis en eieren), maar niet in plantaardige eiwitbronnen. Ook de hoge temperaturen en extreme hitte die worden gebruikt om veel huisdiervoer te verwerken, veranderen de biologische beschikbaarheid van taurine.
Kwaliteit maakt het verschil Daarom moeten diëten die hoogwaardige dierlijke eiwitten bevatten en die niet door hitte beschadigd zijn, voldoende taurine bevatten. Omgekeerd zullen eiwitten van lage kwaliteit of overmatig warmtebehandelde voedingsmiddelen slecht worden verteerd, waardoor de beschikbaarheid van taurine wordt verminderd.
Met dit in gedachten wordt het steeds duidelijker dat de problemen die "graanvrij" voer voor huisdieren als een potentieel gezondheidsrisico inhouden, verband kunnen houden met de volgende factoren:
Een andere factor die een belangrijke rol speelt bij een tekort aan taurine is het darmmicrobioom van de hond. Het blijkt dat bacteriële microben in de darm een significante invloed hebben op de verwerking en het gebruik van dit belangrijke aminozuur. Wanneer het microbioom uit balans raakt, kan het een omgeving in de darmen creëren die de voorkeur geeft aan soorten bacteriën die taurine afbreken, waardoor dit aminozuur minder beschikbaar wordt voor het lichaam van de hond, inclusief zijn spierweefsel en hart.
De balans en diversiteit van het microbioom wordt beïnvloed door vele factoren, waaronder de ingrediënten die in voedsel worden geconsumeerd, zoals hogere niveaus van koolhydraten die worden afgebroken tot suikers. Bovendien wordt het microbioom sterk beïnvloed door chronische ontstekingen in het darmkanaal, een probleem dat nu vaak wordt vastgesteld bij honden (en mensen).
Chronische ontsteking in het slijmvlies van de darmen leidt tot wat gewoonlijk wordt aangeduid als "leaky gut syndrome", wat betekent dat de darmintegriteit wordt aangetast, waardoor componenten door de normaal beschermende darmbarrière kunnen gaan en direct in omloop met de rest van het lichaam kunnen komen . Dit probleem kan leiden tot tal van ziekteproblemen, maar heeft ook grote invloed op de microben die cruciaal zijn voor de spijsvertering en voedselverwerking, evenals de immuunfunctie, hersenfunctie en algehele gezondheid.
Een recent rapport, samengesteld door experts op het gebied van holistische diergeneeskunde en hondenvoeding, legt uit dat het verband tussen graanvrij voedsel en hartziekten waarschijnlijk een multifactorieel probleem is dat verband houdt met veranderingen in de darmflora, mogelijk veroorzaakt door hoge percentages peulvruchten van lagere kwaliteit " graanvrije” diëten, die de opname van taurine kunnen veranderen en de verteerbaarheid en biologische beschikbaarheid ervan kunnen veranderen.
Daarnaast stelt het rapport dat het probleem ook te maken kan hebben met de verwerking van eiwitbronnen. Zoals hierboven besproken, veroorzaakt het gebruik van hoge hitte om eiwitten te verwerken een veranderde spijsvertering, creëert het pro-inflammatoire mediatoren - wat leidt tot ontstekingen in de darm en het lichaam - en leidt het tot een verschuiving in microbioombacteriën. Dit type verschuiving kan een darmomgeving bevorderen die een groter aantal taurine-afbrekende bacteriën bevordert.
Hoewel we nu meer begrijpen over de cruciale rol van darmmicroben en het microbioom van het lichaam, realiseren we ons ook dat moderne landbouw- en voedselverwerkingsmethoden schadelijk blijken te zijn voor de gezondheid en diversiteit van het microbioom. Gezonde darmbacteriën worden drastisch veranderd door diëten van zwaar bewerkte voedingsmiddelen, conserveermiddelen en toenemende niveaus van toxines zoals glyfosaat, het hoofdbestanddeel van Monsanto's Round-Up-product. Interessant is dat glyfosaat niet alleen een toxine is, maar ook technisch gezien een antibioticum, omdat het de enzymatische paden in veel bacteriën verstoort. Het is dus gemakkelijk in te zien waarom dit herbicide de gunstige bacteriën en het microbioom van het lichaam aantast.
Het is interessant op te merken dat linzen en erwten enkele van de hoogste glyfosaatgehalten bevatten, gevolgd door haver, maïs, soja, tarwe en aardappelen.
Hoewel glyfosaat wordt erkend als een antimicrobieel middel en als herbicide, is het ook bekend dat het de nauwe verbindingen van de cellen die de bekleding van de darm of het maagdarmkanaal vormen, afbreekt. Deze afbraak van cellulaire verbindingen degradeert het intelligente barrièresysteem van de darm, wat leidt tot het lekkende darmsyndroom, dat ook andere toxines toelaat (buiten glyfosaat).
Met andere woorden, chronische blootstelling aan glyfosaat en andere toxines leidt tot darmontsteking, een uitputting van het aantal en de diversiteit van darmmicroben, en een verandering in de spijsvertering en de immuunrespons op componenten in voedsel.
Zoals u kunt zien, is het te simplistisch om te zeggen dat "graanvrij voedsel hartaandoeningen veroorzaakt". Bij dit probleem zijn veel factoren betrokken, van de kwaliteit, ingrediënten en verwerking van een dieet tot de gezondheid van het microbioom van de hond. Met andere woorden, uw hond een graanvrij dieet geven, betekent niet dat hij zeker een hartaandoening zal krijgen!
Blijf op de hoogte van al het laatste onderzoek over dit onderwerp op animalwellnessmagazine.com.
