Weet uw hond wat "Zit!" middelen? De meeste mensen denken dat hun honden dat doen, want als ze voor hun honden staan, kijken ze op ze neer, wijzen ze naar de grond en zeggen ze:"Ga zitten! Zitten! Zit!”- hun honden zitten! Voilà!
Ik zou zeggen dat de gemiddelde hond die in die situatie zit, in feite het verbale signaal "Zit!" niet kent. Wat hij begrijpt is dat hij moet zitten wanneer hij wordt geconfronteerd met zijn persoon die in een bepaalde positie ten opzichte van hem staat, met een bepaalde uitdrukking op haar gezicht, een bepaald geluid maakt. Als hij het echt begreep:"Zit!" hij zat (meestal) als hij iemand om hem heen hoorde, in welke houding of houding dan ook, zei:"Zit!"
Je kunt mijn theorie testen. Zeg "Zit!" tegen uw hond wanneer u met uw rug naar hem toe staat en naar het plafond kijkt of met uw armen over uw borst gekruist, of wanneer u op één voet springt. Als hij gaat zitten als je deze dingen doet, dan begrijpt hij echt de verbale cue, "Zit!"
Een belangrijk doel van mijn Level 1 trainingen is om mensen te leren verbale signalen te gebruiken met hun honden. De honden verschillende gedragingen laten uitvoeren door een combinatie van verbale signalen, lichaamstaal en kunstaas te gebruiken, is eenvoudig. De honden het gedrag laten doen zonder de prompts, op slechts een verbaal signaal, is een grotere uitdaging, maar het is van het grootste belang. Er zijn immers talloze situaties waarin u alleen uw stem heeft om met uw hond te communiceren. Er zijn momenten waarop je handen vol zijn - aan boodschappen, schoolboeken, wasmanden, de baby. Er zijn momenten waarop uw hond u niet kan zien; hij kan achter je zijn, in een andere kamer, of achter een boom en op het punt staan een weg over te steken. Op een bepaald moment in zijn leven kan hij slechtziend worden en niet langer in staat zijn om uw lichaamstaal te zien en erop te reageren.
Ik geef handgebaren les in mijn niveau 2 klas. Mijn studenten zijn over het algemeen opgetogen als ze ontdekken hoeveel gemakkelijker het is om hun honden te laten reageren op verschillende signalen van lichaamstaal voor specifiek gedrag - veel gemakkelijker dan het is om verbale signalen aan te leren. Het is gemakkelijker omdat honden voornamelijk lichaamstaal communicators zijn, en ze hebben een grote woordenschat voor het lichaam. De trilling van een oor, de verschuiving van een oog, een lichte draai van het hoofd - dit zijn slechts enkele hondenuitdrukkingen die veel betekenis hebben voor andere honden.
Ik leer handgebaren omdat er ook momenten zijn waarop visuele signalen het communicatiemiddel bij uitstek zijn. Misschien praat u met iemand – aan de telefoon of persoonlijk – en wilt u het gesprek niet onderbreken om uw hond te vragen te gaan liggen. De nieuwe baby slaapt misschien eindelijk en je wilt niet het risico lopen haar wakker te maken door met je hond te praten. Naarmate uw hondenvriend ouder wordt, kan hij zijn gehoor verliezen en niet langer in staat zijn om verbale signalen te horen en erop te reageren. En je houdt misschien gewoon van de manier waarop je relatie wordt verbeterd als je in stilte met je hond kunt communiceren.
Om te beoordelen:als een hond slechts één duidelijk signaal krijgt voor verschillende gedragingen, denk ik dat het het belangrijkst is om hem een auditief signaal te leren. Als een persoon zijn training verder gaat, moet hij ook visuele aanwijzingen leren. In de beste van alle mogelijke werelden zou een hond beide soorten signalen moeten kennen voor bijna elk basisgedrag dat je hem wilt laten uitvoeren.
In eerdere WDJ-artikelen heb ik het vooral gehad over het aanleren van verbale signalen aan honden voor verschillende gedragingen. Hier zal ik me concentreren op hoe ik hem visuele aanwijzingen kan leren.
Er zijn twee filosofieën over handgebaren. Sommige mensen gebruiken graag kleine, subtiele signalen die nauwelijks zichtbaar zijn voor het menselijk oog. Een kleine vingerbeweging spoort de hond aan om te gaan liggen. Een ander lokt een zit uit. Een kleine golf stuurt de hond in de hielpositie. Indrukwekkend - het lijkt erop dat de hond gedachten kan lezen!
De andere stroming adviseert dat handgebaren GROOT moeten zijn, zodat de hond ze van ver kan zien. Als u wilt dat uw hond aan de andere kant van een weiland gaat liggen, kan hij geen vingerbeweging zien.
Ik pleit voor het aanleren van beide. Hoewel een hond niet twee verschillende gedragingen kan leren voor dezelfde keu ("Down" betekent ofwel gaan liggen, of niet op me springen - het kan niet beide betekenen), zijn ze perfect in staat om twee (of meer) verschillende signalen te leren. voor hetzelfde gedrag. Mijn Scottie kent de cue voor "Down" in verschillende talen - een resultaat van zijn rol als demonstratiehond in mijn lessen. Toen hij leerde liggen op de verbale cue "Down", moest ik een nieuw woord gebruiken om de klas te kunnen laten zien wat ze moeten doen als een hond niet gaat liggen voor de verbale cue. Dubhy gaat nu liggen in het Engels, Frans, Duits, Spaans en als reactie op een handsignaal.
Om uw hond een nieuwe cue te leren voor een gedrag dat hij al weet uit te voeren, moet u eerst beslissen wat uw nieuwe cue zal zijn. Kies een discrete beweging die u gemakkelijk kunt repliceren; consistentie is de naam van het spel hier. Uw hond leert het nieuwe signaal sneller te associëren met het oude signaal als het nieuwe signaal er elke keer hetzelfde uitziet.
Begin nu met de twee signalen samen te werken. Geef de nieuwe cue (handsignaal) een seconde of twee voor de cue die hij al kent, totdat hij begint te anticiperen op de tweede cue bij het zien van de eerste. "Markeer" zijn gedrag op het moment dat hij het juiste doet (ik raad ten zeerste aan om een clicker of een verbale marker te gebruiken, zoals het woord "Ja!") en geef hem dan een smakelijke beloning. Deze reeks vertelt uw hond in wezen:"Deze nieuwe keu betekent hetzelfde als de oude keu."
Hier is hoe ik in eerste instantie handgebaren leer voor Beneden, Zitten en Komen. Ik moedig mijn leerlingen aan om te beginnen met grote handgebaren, zoals de meeste mensen gebruiken bij gehoorzaamheidswedstrijden. Niemand wil het risico lopen dat zijn hond het signaal van de andere kant van de ring mist!
• Omlaag: Houd een traktatie in je rechterhand. Ga met je hond voor je staan met beide armen ontspannen langs je lichaam. Hef je rechterarm recht omhoog. Een seconde nadat je arm zijn volledige hoogte heeft bereikt, wijzen je vingers naar het plafond en zeg je je verbale 'omlaag'-cue. Pauzeer nog een seconde. Als je hond niet gaat liggen, breng dan je rechterhand naar zijn neus en lok hem naar beneden met het lekkers. Klik! (of “Ja!”) en behandel. Herhaal deze oefening totdat hij gaat liggen voor het handsignaal en de verbale cue zonder het kunstaas.
Wanneer hij minstens een half dozijn downs heeft gedaan zonder het kunstaas, geef dan het handsignaal (arm omhoog) zonder de verbale cue. Als hij naar beneden gaat, klik! en Jackpot! Dat wil zeggen, geef hem veel lekkers, één voor één, als speciale erkenning voor zijn prestatie. Als hij niet gaat liggen, doe dan nog een dozijn herhalingen met beide signalen en probeer het dan opnieuw met alleen het handsignaal. Het zal je waarschijnlijk verbazen hoe snel hij het doet.
Stel dat je met je baas aan het telefoneren bent en dat je hond speels begint te blaffen naar je kat. Een vinger die tegen je lippen wordt gehouden, kan worden gebruikt om je hond te vertellen "Shush". Maar als die beller iemand is met wie je niet wilt praten, kun je ook een signaal gebruiken (Sandi opent en sluit snel haar hand) om je hond te vragen als een gek te blaffen, en excuseer jezelf dan om 'die hond te gaan vangen' em>
• Zit: Houd deze keer een traktatie in je linkerhand. Terwijl je hond voor je ligt, ga je staan met beide armen ontspannen langs je lichaam. Breng je linkerarm omhoog in een cirkelvormige beweging voor je borst met je elleboog gebogen, en strek hem dan naar je linkerkant, evenwijdig aan de grond, in een "ta-da!" soort bloeien.
Een seconde nadat je arm gestrekt is, zeg je je verbale "zit"-cue. Pauzeer nog een seconde. Als uw hond niet gaat zitten, breng dan uw arm naar beneden en lok hem omhoog met het lekkers in uw hand. Klik! (of “Ja!”) en behandel. Herhaal dit totdat hij alleen voor het handsignaal en de verbale cue gaat zitten zonder het kunstaas.
Wanneer hij minstens een half dozijn zitjes heeft gedaan zonder het kunstaas, geef dan het handsignaal (arm omhoog) zonder de verbale cue. Als hij zit, klik! en Jackpot! Als hij dat niet doet, doe dan nog een dozijn herhalingen met beide signalen en probeer het dan opnieuw met alleen het handsignaal. Blijf herhalen totdat hij het snapt. Oefen dit dan ook vanuit de "sta"-positie.
• Kom: Als uw hond goed is getraind, kunt u hem op een zit- of ligplaats laten en anderhalve meter verderop lopen. Als zijn verblijf niet rotsvast is, laat iemand hem dan aan de lijn vasthouden terwijl je wegloopt.
Draai je om en kijk hem aan, met je armen langs je lichaam en een lekkernij in je rechterhand. Gooi je rechterarm omhoog en naar je zij, alsof je iemand achter je wilt slaan. Een seconde nadat je arm uit is en evenwijdig aan de grond, zeg je je verbale "Kom!" keu. Als hij niet komt, houd dan je arm nog een seconde evenwijdig aan de grond, buig dan je elleboog en veeg het lekkers langs zijn neus, eindigend met je hand voor je borst. Doe indien nodig een paar stappen achteruit om uw hond aan te moedigen op te staan en naar u toe te komen. Herhaal deze oefening totdat hij komt voor het handsignaal en de verbale cue zonder het kunstaas.
Wanneer hij minstens zes herinneringen heeft gedaan zonder het lokmiddel, geef dan het handsignaal zonder de verbale cue. Als hij komt, klik! en Jackpot! Als hij dat niet doet, doe dan nog een dozijn herhalingen met beide signalen en probeer het dan opnieuw met alleen het handsignaal. Wanneer hij begint te reageren, begin dan met het oefenen van het handsignaal "Kom" vanaf steeds grotere afstanden.
Het kan zijn dat je de taak om kleine aanwijzingen te leren een beetje anders moet aanpakken. Omdat veel van ons bewegen en trillen geen zinvolle communicatie is voor onze honden, leren ze de meeste van onze kleine bewegingen af te stemmen of te negeren, tenzij we de tijd nemen om ze te leren dat een bepaalde kleine beweging betekenis heeft. Het kan zijn dat u moet beginnen met grotere signalen en deze geleidelijk moet verkleinen tot het formaat "gedachtenlezen".
• Omlaag: Als je met positieve methoden traint, heb je je hond waarschijnlijk geleerd te gaan liggen door een snoepje of speelgoedlokmiddel voor zijn neus naar de grond te bewegen. Hij weet al dat je hand die naar de grond beweegt een signaal is voor 'Omlaag'. Je kunt hem een vingerpunt "Omlaag" leren door de beweging die je hebt gebruikt geleidelijk te verminderen, maar zonder het kunstaas, totdat het verandert in een vingerpunt. Of, als je een hond hebt die erg oplettend is, kun je gewoon beginnen met de vingerpunt. Geef in beide gevallen het signaal, geef hem even de tijd om te reageren, zeg dan je verbale "omlaag"-signaal en lok hem ten slotte naar beneden als dat nodig is. Klik! en behandel.
• Zit: Op dezelfde manier heb je je hond misschien geleerd om vanuit de lage positie te zitten door hem met een traktatie naar boven te lokken. Het is gemakkelijk om uw kunstaasbeweging om te zetten in een kleine opwaartse vingerbeweging, op dezelfde manier als bij de "Down"-cue. Verklein de lokbeweging geleidelijk totdat deze klein wordt, of begin meteen met de laatste beweging die u wilt gebruiken. Onthoud de volgorde:handsignaal, dan verbale cue, dan lokken indien nodig. Vergeet niet te klikken! en behandel.
• Kom: U hoeft uw hond waarschijnlijk niet te lokken om hem te leren komen - u gebruikte eerder lichaamstaal, zoals achteruitgaan om hem aan te moedigen naar u toe te komen rennen. Geef hem een klein handsignaal, zoals je hand vasthouden met je handpalm naar je buik gericht en hem met alle vier de vingers wenken. Geef een seconde later uw verbale "Kom"-signaal en doe indien nodig een stap achteruit. Natuurlijk, klik! en beloon hem als hij komt. Hij zal deze waarschijnlijk heel snel krijgen!
Onthoud dat om non-verbaal met uw hond te kunnen communiceren, hij naar u moet kijken. Misschien wilt u hem een non-verbale "let op"-cue leren, zoals een vingerknip, zodat u hem op u kunt laten focussen zonder uw telefoongesprek te onderbreken. Combineer die snap met een smakelijke traktatie (snap, en geef hem dan iets lekkers) en hij zal blij zijn om naar je te kijken als hij dat geluid hoort.
Onthoud ook dat u zich niet hoeft te beperken tot handgebaren. Elk deel van je lichaam kan een gedrag aangeven. U kunt uw hond leren liggen wanneer u uw kin naar uw borst buigt, of met uw voet op de grond tikt. Je zou hem kunnen leren te komen als je je schouders ophaalt, of te gaan zitten als je je wenkbrauwen optrekt. Volg gewoon het proces van drie stappen om elk signaal voor elk gedrag aan te leren:geef het signaal dat u voor het gedrag hebt gekozen, zeg de verbale cue en lok dan indien nodig.
Handgebaren zijn een voor de hand liggend trainingsinstrument voor dove honden. Het trainen met lokken en belonen is ook een natuurlijk gegeven voor dove honden - ze zullen uw hotdog-traktatie net zo gemakkelijk volgen als elke andere hond.
Het verschil is dat u een visuele beloningsmarkering moet gebruiken in plaats van een hoorbare. In plaats van een klik! of een "Ja!" om het belonende gedrag te markeren (gevolgd door een traktatie), doe iets dat uw hond kan zien - zoals een "duim omhoog"-teken - en volg het met een traktatie. Sommige trainers raden een hand "flits" aan - een gesloten vuist die snel wordt geopend met alle vingers gestrekt - als een goed zichtbare dove "klik!"
Zodra uw hond begrijpt dat een sappig stuk hotdog altijd de handflits volgt, zal hij kunnen leren dat wat hij ook doet wanneer hij de handflits ziet, hem een beloning heeft opgeleverd. Hij zal dat gedrag dan vaker aanbieden, in de hoop een handflits te winnen en te trakteren.
Zolang je eraan denkt om te signaleren en te belonen – in het begin heel vaak, later met een lagere frequentie, als je dat wilt, zal hij gepast gedrag vertonen, zoals zitten om je te begroeten, gemakkelijk en consequent.
Het kan een uitdaging zijn om "gewone" honden te trainen om alleen op verbale signalen te reageren. Met een dove hond hoef je je daar nooit zorgen over te maken; u bent alleen afhankelijk van visuele aanwijzingen om met uw hond te communiceren en de gewenste gedragsreacties uit te lokken.
Hoewel sommige voorstanders van dove honden aanbevelen om Amerikaanse gebarentaal te leren zoals die wordt gebruikt bij slechthorende mensen en die met uw hond te gebruiken, is dit niet nodig. U hoeft alleen maar een reeks duidelijke handsignalen te maken voor het gedrag dat u uw hond wilt leren, en consistent te zijn in de manier waarop u ze gebruikt.
Net als woorden, betekenen visuele signalen absoluut niets voor uw hond totdat u ze associeert met gedrag. Welke signalen u ook gebruikt, wees geduldig en positief en neem de tijd die uw hond nodig heeft om hem te helpen begrijpen wat ze bedoelen. Hem straffen omdat hij niet reageert, zal hem alleen maar verwarren en bang maken.
Pat Miller, WDJ's trainingsredacteur, is ook een freelance auteur en gecertificeerde hondentrainer in Chattanooga, Tennessee. Ze was de voorzitter van de raad van bestuur van de Association of Pet Dog Trainers en is auteur van De kracht van positieve hondentraining.
Met dank aan Sandi Thompson van Sirius Puppy Training in Berkeley, Californië, voor het demonstreren van handgebaren voor onze camera.
