Galziekte is een ziekte of ziekteproces dat verband houdt met de galblaas van uw hond en de omliggende structuren zoals de galwegen. De galblaas van uw hond bevindt zich in de buik van uw hond naast de lever. Het is waar de gal die in de lever van uw hond wordt aangemaakt, wordt opgeslagen voordat deze via de galwegen in de darmen wordt afgegeven. Problemen kunnen ontstaan door een overproductie van gal, de vorming van stenen in de galblaas en zelfs een ontsteking van de galblaas en omliggende organen zoals de lever en pancreas.
De meeste gevallen van galaandoeningen bij honden vallen onder vier verschillende classificaties:
Dit zijn ophopingen van gal en slijmophoping in de galblaas. Ze worden meestal gezien bij oudere honden, vooral honden die ook een endocriene ziekte hebben, zoals hypothyreoïdie of de ziekte van Cushing. Hoewel een lichte opeenhoping van GBM's klinisch niet significant is voor uw hond, bestaat het risico dat de galblaas zelf scheurt en een levensbedreigende bloedvergiftiging veroorzaakt als er zich voldoende gal en slijm in de galblaas van uw hond ophoopt.
Ontsteking van de galblaas die kan worden veroorzaakt door levertrauma, bacteriële infecties, galblaasobstructie, kanker of bloedstolsels. Als uw galblaas zo ontstoken is dat de integriteit van de wanden wordt aangetast, kan gal buiten de galblaas lekken en dit kan levensbedreigend zijn.
Stenen gevormd in de galblaas en worden het vaakst gezien bij vrouwelijke tot oudere vrouwelijke honden van kleine rassen. Ze kunnen leiden tot obstructies en cholecystitis.
Tumoren of kankers die ofwel direct verband houden met de galblaas of die zijn uitgezaaid naar de galblaas.
Geelzucht, of geelverkleuring van de huid, het tandvlees en de sclera (het wit van de ogen van uw hond) is een van de meest voorkomende symptomen van galaandoeningen bij honden. Andere symptomen kunnen zijn:verlies van eetlust, braken, diarree, buikpijn, gewichtsverlies en koorts. Als uw hond een van deze symptomen begint te vertonen, zoek dan veterinaire hulp. De meeste van deze symptomen worden beschouwd als niet-specifieke gastro-intestinale symptomen, dus als uw hond een combinatie hiervan ervaart, is de boosdoener mogelijk geen galziekte, maar kan het in plaats daarvan iets anders zijn. Sommige honden met een galaandoening vertonen mogelijk helemaal geen tekenen van hun ziekte. In feite worden galstenen meestal incidenteel gevonden bij het maken van een röntgenfoto of echografie om een andere reden.
Omdat de meeste symptomen van galaandoeningen 'niet-specifiek' zijn, kan het diagnosticeren van galaandoeningen lastig zijn. Het is niet bepaald de meest voorkomende reden voor een hond om te stoppen met eten, te braken en diarree te krijgen, of zelfs buikpijn te hebben, dus het zal niet het eerste zijn dat uw dierenarts denkt dat verkeerd is als ze deze symptomen beginnen te vertonen. Uw dierenarts zal op zoek gaan naar de reden voor de symptomen van uw hond door basisdiagnostiek uit te voeren, zoals bloedonderzoek en röntgenfoto's, en door een ontlastingsmonster te bekijken als er diarree is. Als deze tests niets significants aan het licht brengen en/of als uw hond niet verbetert na een eerste kuur met medicijnen en vloeistoftherapie, zal uw dierenarts meer gespecialiseerde tests gaan uitvoeren. Deze kunnen een echo zijn om de buikorganen van uw hond beter te kunnen bekijken of een galzuurtest, die controleert of de lever van uw hond de juiste hoeveelheid gal produceert en of de gal vrij van de lever naar de de galblaas.
Als de galziekte van uw hond niet klinisch ernstig is of zelfs niet zo klinisch significant, kan uw dierenarts ervoor kiezen om medisch management te proberen. Ze kunnen uw hond antibiotica geven en een cholesterolmedicijn genaamd Ursodiol. Ze kunnen u ook aanraden om uw hond een vetarm dieet te geven, of dat nu in de handel verkrijgbaar hondenvoer is of een dieet op recept. Deze kunnen voldoende zijn om de symptomen van de galziekte van uw hond onder controle te houden, maar helaas zijn ze mogelijk niet voldoende om deze te genezen. Als de galziekte van uw hond verergert of als de medicijnen en het dieet niet lijken te helpen, kan uw hond een operatie nodig hebben. De meest gebruikelijke chirurgische behandeling is het volledig verwijderen van de galblaas en de meeste honden doen het goed met deze chirurgische behandeling.
Helaas is er niet één specifiek ding dat u kunt doen om galaandoeningen bij honden te voorkomen. Jaarlijkse onderzoeken met uw dierenarts voor uw jongere of volwassen hond en tweejaarlijkse onderzoeken voor uw oudere hond kunnen helpen bij het opsporen van eventuele afwijkingen op hun lichamelijk onderzoek en jaarlijks bloedonderzoek kan vroege veranderingen in hun orgaanfunctie detecteren. Er zijn sommige hondenrassen die meer vatbaar zijn voor galblaas- (en lever) problemen dan andere. Deze omvatten Labrador Retrievers, Doberman Pinschers, Cocker Spaniels, Springer Spaniels, Chihuahuas, Maltezers en West Highland White Terriers.
Galziekte kan verwarrend en frustrerend zijn. Als u zich zorgen maakt over het risico van uw hond op galaandoeningen of over hun behandelingsopties, neem dan contact op met uw dierenarts.
