Klassieke conditionering, ook wel respondentconditionering genoemd, is een concept dat is ontwikkeld door de Russische fysioloog Ivan Pavlov tijdens het bestuderen van spijsverteringsprocessen bij honden. Het is een eenvoudige en dynamische vorm van leren, uitgevoerd door intensief wetenschappelijk onderzoek.
Dit AnimalWised-artikel geeft een gedetailleerde uitleg over klassieke conditionering bij honden , hoe dit geleerde kan worden ontwikkeld en hoe u het kunt toepassen op het trainingsprogramma van uw eigen hond. Alle informatie die je nodig hebt vind je hieronder:
Veel omgevingsstimuli produceren reflexacties die niet zijn aangeleerd. De aanwezigheid van voedsel in de mond veroorzaakt bijvoorbeeld speekselvloed, harde geluiden veroorzaken een schok, sterk licht veroorzaakt verwijding van de pupillen, enz. De stimuli die deze reacties veroorzaken, staan bekend als ongeconditioneerde stimuli en de antwoorden staan bekend als ongeconditioneerde reacties. In dit geval betekent de term 'ongeconditioneerd' dat er geen leren nodig is om de stimulus de respons te laten uitlokken.
Andere stimuli zijn neutraal omdat ze geen reflexreacties in het lichaam veroorzaken. Het geluid van een bel veroorzaakt bijvoorbeeld geen speekselvloed.
Klassieke conditionering gebeurt wanneer de neutrale stimulus de ongeconditioneerde respons begint te veroorzaken, omdat deze herhaaldelijk is geassocieerd met de ongeconditioneerde stimulus. Als u bijvoorbeeld elke keer dat u uw hond eten geeft een belletje laat rinkelen, zullen ze na een paar herhalingen het geluid van een bel gaan associëren met eten en gaan ze kwijlen telkens wanneer hij het hoort.
De neutrale stimulus die nu de reflexrespons produceert staat bekend als een geconditioneerde stimulus . "Voorwaardelijk" betekent dat leren nodig is om de stimulus de respons te laten veroorzaken.
Het is gemakkelijk om klassieke conditionering in het dagelijks leven te zien. Er zijn tal van voorbeelden met honden:
Als een respons geconditioneerd is, kan deze ook counter-geconditioneerd zijn. Het betekent dat leren door middel van klassieke conditionering omgekeerd kan worden hetzelfde proces gebruiken.
Een hond die bijvoorbeeld heeft geleerd agressief te zijn omdat hij slechte ervaringen met mensen heeft gehad, kan leren om met mensen om te gaan als er elke keer dat hij een vreemde ziet iets aardigs gebeurt.
Het proces van tegenconditionering wordt vaak gebruikt om ongepast emotioneel gedrag aan te passen , en wordt meestal uitgevoerd samen met desensibilisatie. Positieve bekrachtiging is een uitstekend hulpmiddel om te gebruiken.
Klassieke conditionering is een zeer krachtig hulpmiddel bij het trainen van honden, omdat het het mogelijk maakt om direct op de emoties van het dier te werken . Daarom zal klassieke conditionering nuttig zijn om uw hond te socialiseren, eventuele fobieën te behandelen en ongewenst gedrag of gewoonten te verminderen.
In al deze gevallen bestaat het principe van training door klassieke conditionering erin om uw hond leuke dingen (eten, spelletjes, enz.) te laten associëren met mensen, andere honden en stressvolle situaties.
Je kunt ook klassieke conditionering gebruiken om een geconditioneerde bekrachtiger te maken . Een geconditioneerde re-enforcer is een teken dat uw hond vertelt dat hij iets goed heeft gedaan en dat de gevolgen van zijn gedrag aangenaam zullen zijn. Clickertraining is bijvoorbeeld gebaseerd op een geconditioneerde re-enforcer.
Als u soortgelijke artikelen wilt lezen als Klassieke conditionering bij honden , raden we u aan onze categorie Basisonderwijs te bezoeken.
