Er is mij verteld dat vleermuizen in de nachtmerries van veel mensen voorkomen (ik heb verschillende soorten gehouden, waaronder vampiervleermuizen, en hebben ontdekt dat ze allemaal vrij kalm zijn, en in sommige gevallen zelfs trainbaar, maar dat ben ik gewoon!). Als vleermuizen zelf nachtmerries hebben, dan zeker de Amazone-reuzenduizendpoot, Scolopendra gigantea, moet talloze keren verschijnen ... de onderstaande video van een jagende vleermuis in een grot zal mijn punt illustreren. Een ander van deze agressieve beesten bezorgde me meer dan een paar slapeloze nachten en ook stressvolle dagen.
Mijn eigen gigantische duizendpoot-nachtmerrie begon toen een 11-inch lang exemplaar dat bestemd was voor een dierentuintentoonstelling, ontsnapte in een wachtkamer. Onder de dierenverzorgers die daar destijds werkten, was een vrouw die verschillende vingers had verloren aan een gorilla, een man die was gespietst door een Gaur (een gigantische verwant van de koe), en een andere die was achtervolgd door een Kodiakbeer en droeg een Anaconda-tand begraven in zijn pols (met vriendelijke groet).
Ieder van ons had ook geholpen om formidabele ontsnappingen op te sporen, waaronder spuwende cobra's, kasuarissen en sneeuwluipaarden, maar voor de persoon waren we doodsbang om iets op te rapen zonder eerst te controleren of het wilde kleine ongewervelde dier niet beneden op de loer lag!
Dit is de reactie van velen die uit de eerste hand getuige zijn geweest van een opgewonden of hongerige gigantische duizendpoot in actie. De kop gaat rechtop staan en zwaait heftig heen en weer, waarbij de aandacht wordt gevestigd op de enorme, scherpe, gif-injecterende hoektanden (bekend als de forcipules of maxillipeds), die bijna onmogelijk te vermijden lijken. Degenen die de wrede wonden hebben gezien die deze hoektanden zelfs grote prooidieren kunnen toebrengen, blijven uit de buurt van deze ultieme ongewervelde roofdieren.
Er is gewoon geen plek om een duizendpoot te grijpen, omdat zijn flexibiliteit ongeëvenaard is in het dierenrijk - de meeste slangen zijn bleek in vergelijking (het dier dat op de foto wordt vastgehouden is dood). Zelfs als men erin zou slagen om het gebied net achter het hoofd te bereiken, zouden de harde, puntige achterpoten op de huid worden gebracht, wat intense pijn veroorzaakt, niet alleen door trauma, maar ook door irriterende chemicaliën die vrijkomen in stressvolle situaties ... de meeste vijanden laten gaan van het hoofd, en worden onmiddellijk gebeten.
Duizendpoten behoren tot de ongewervelde klasse Chilopoda, die meer dan 3.000 soorten bevat. We hebben er eigenlijk geen idee van hoeveel er zijn – enkele jaren geleden werd er een nieuwe soort ontdekt in Central Park in NYC, in een gebied dat dagelijks door duizenden mensen wordt betreden (zie het artikel hieronder)... stel je voor wat er zich diep onder tropische bosbodems schuilhoudt!
