Een ongeval waarbij 299 bedreigde groene schildpadden om het leven kwamen op de Cayman Turtle Farm heeft geleid tot bezorgdheid over de werking van de faciliteit . Het incident bracht ook andere zaken bij me op. Ik werd voor het eerst geïnspireerd door de legendarische herpetoloog Archie Carr en ben sindsdien betrokken geweest bij verschillende veldstudies van groene, lederschildpadden en andere zeeschildpadden (zie artikel hieronder). Ik zie de waarde in van organisaties zoals Cayman Turtle Farm, die schildpadden fokt voor de voedselmarkt en tegelijkertijd belangrijke "primeurs" op het gebied van fokken en onderzoek behaalt. Velen zijn het echter niet met mij eens. Wat is jouw mening? Eventuele opmerkingen die u hieronder wilt plaatsen, worden zeer op prijs gesteld.
Wat uw persoonlijke gevoelens met betrekking tot de consumptie van schildpadden of andere dieren ook mogen zijn, het is duidelijk dat commerciële landbouw een rol kan spelen in 
behoud. Het klassieke Amerikaanse voorbeeld is de Amerikaanse Alligator. Wettelijke bescherming hielp natuurlijk, maar het grootschalig fokken van de vlees- en huidenhandel maakte een enorm verschil in de toekomst van die soort.
Meer recentelijk is het kweken van Chinese softshell-schildpadden naar voren geschoven als middel om de "Aziatische schildpaddencrisis" te verlichten (zie het artikel hieronder). Herp-hobbyisten fokken nu soorten die in de afgelopen jaren zelfs in dierentuinen onbekend waren, waardoor vaak de financiële prikkel voor het verzamelen van wilde exemplaren in het proces wordt geëlimineerd (zie Helpen reptielenhobbyisten of hinderen ze het behoud? ). Ten minste één natuurbeschermingsorganisatie, Wikiri, financiert nu onderzoek naar het fokken van kikkers voor de dierenhandel (zie dit artikel).
Vorige maand had ik de opwindende kans om Jack Rudloe te ontmoeten, een legendarische natuuronderzoeker wiens werk mij al van kinds af aan heeft beïnvloed. We spraken over 'praktisch behoud' en hoewel er veel grijze gebieden zijn, is het mij duidelijk dat we niet in een vacuüm kunnen opereren wanneer de behoeften van mens en dier botsen. Als dit onderwerp je interesseert, raad ik zijn Time of the Turtle ten zeerste aan die feiten, observaties en de gedachten van een vooraanstaande natuurbeschermer combineert in de stijl van Ditmars, Pritchard en andere grootheden... een zeldzame traktatie. De zee brengt voort en zijn andere boeken zijn ook ongeëvenaard...je zult niet teleurgesteld zijn!
Op 16 juli 2012 leidde een lekkende ondergrondse leiding tot de dood van 299 3-5-jarige Green Schildpadden. Omdat zeeschildpadden geruime tijd zonder water kunnen overleven, ontstond er bezorgdheid over de reden waarom het probleem niet eerder werd ontdekt. Er rezen andere vragen over de correctheid van het houden van zoveel individuen in dezelfde tank en over het interval van 2 weken tussen het incident en de openbaarmaking.
Hoewel de Cayman Turtle Farm een indrukwekkend staat van dienst heeft op het gebied van instandhouding, is de werking ervan niet probleemloos verlopen. Een poging om levende groene schildpadden naar Europa te verschepen was in strijd met de CITES-regelgeving, en golven van een orkaan in 2001 maakten 75% van de fokdieren van de boerderij vrij.
In een persbericht verklaarde Cayman Turtle Farms dat er nieuwe beveiligingen zijn geïnstalleerd, waaronder een back-up watervoorziening.
Opgericht in 1968, is de Cayman Turtle Farm de grootste toeristische attractie op het eiland. Het was oorspronkelijk bedoeld als een middel om vlees van groene schildpadden te produceren door middel van fokken in plaats van jagen. In de loop van de tijd is er een belangrijke onderzoeks-/conserveringscomponent aan toegevoegd. Schildpadden die op de boerderij uitkwamen, paren en nestelden in 1975, een eerste gebeurtenis die nergens anders is volbracht.
In 1980 werd een fokprogramma opgezet om het behoud van de Kemp's Ridley Turtle te bevorderen. In 1984 werd de boerderij de enige faciliteit die dit zeer bedreigde reptiel in gevangenschap heeft gefokt.
De jongen van de tweede generatie groene schildpadden werden geproduceerd in 1989 en tot op heden zijn er 31.000 vrijgelaten in combinatie met een "voorsprong"-inspanning. Dit jaar (2012) werd een groene schildpad van de tweede generatie uitgebracht die wordt gevolgd via satellietzenders. Deze studie, de enige in zijn soort, kan belangrijke informatie opleveren over de aanpassingen van in gevangenschap gefokte schildpadden aan het wild. Gezien de uitgebreide reizen en complexe paringsstrategieën van zeeschildpadden, zijn herpetologen erg geïnteresseerd in de uitkomst. Je kunt deze schildpad, bekend als "Jerry", hier volgen.
