Het oorsprongsverhaal van de American Curl-kat ging ongeveer als volgt:
ECHTGENOOT:Zag je dat magere katje buiten ronddwalen? Voer het niet.
VROUW:*voert kat en brengt hem naar binnen.* [1]
Het is 1981 en het man-en-vrouw-duo is Joe en Grace Ruga, die in Lakewood, Californië wonen. Het zijn geen kattenmensen. Ze gaan ervan uit dat de oren van hun nieuwe kitten normaal zijn voor welk ras ze ook moet zijn.
Ze noemen het kitten, dat zwart is, met een lange, zijdeachtige vacht, Shulamith, naar de vrouw in het Hooglied, een verzameling liefdesgedichten uit het Oude Testament. Shulamith wordt in de gedichten beschreven als "zwart en mooi"[2] met haar dat "lang en golvend" is.[3]
Shulamith (de kat) heeft een klik met enkele van de buurttomaten en heeft verschillende nestjes kittens. De kittens zijn een caleidoscoop van kleuren en patronen, met zowel lang als kort haar, en ook een mengeling van krullende oren en typische oren.
De Ruga's vinden plichtsgetrouw een thuis voor de kittens bij hun vrienden en familieleden, waaronder hun buurvrouw Nancy Keister, die net een artikel had gelezen over Scottish Folds, een kattenras waarbij de oren naar voren klappen. Keister nam contact op met een Scottish Fold-fokker, een bekende keurmeester van de Cat Fanciers' Association (CFA), die de nieuwe kittens van Keister bekeek en verklaarde dat ze nog nooit zoiets had gezien.
In 1986, minder dan zes jaar nadat Grace Ruga Shulamith tot lid van de familie had gemaakt, zou de CFA een nieuw en fascinerend kattenras registreren, de American Curl.
Van showkatten wordt verwacht dat ze slechts een bepaalde hoeveelheid curl hebben:niet te veel, maar ook niet te weinig. De "juiste" hoeveelheid krul wordt beschreven als 90° tot 180°, wat betekent dat de punt van het oor helemaal naar binnen moet vouwen, maar de achterkant van het hoofd niet mag raken.
Verwacht wordt dat ten minste het onderste derde deel van het oor stevig kraakbeen is - veel steviger dan de soepele oren van elk ander kattenras, meer als een menselijk oor - terwijl de naar achteren gebogen punt afgerond en flexibel moet zijn. De krul moet een vloeiende boog vormen van de basis tot de punt. [4]
Ik zeg "sommige" American Curl-katten omdat niet elk kitten in een nest wordt geboren met gekrulde oren. In feite zal een fokker geen idee hebben hoeveel kittens in een nest krullend zullen worden.
Alle American Curl-kittens worden geboren met rechte oren. De oren van de kittens krullen binnen drie tot vijf dagen na de geboorte strak op. Maar ze zullen zich de komende 16 weken geleidelijk weer ontvouwen. Waar ze terechtkomen is een raadsel, maar na 16 weken is de hoeveelheid krul voor het leven bepaald.[5]
Interessant is dat de hoeveelheid krul in de oren van de ouders van een kitten geen invloed heeft op hoe gekruld de oren van een kitten zullen zijn.[6] Extreem gekrulde ouders kunnen kittens produceren met slechts een bescheiden krul, en vice versa. Evenzo is de hoeveelheid krul in de oren van een kitten ook niet gerelateerd aan het feit of een of beide ouders gekrulde oren hebben.
Autosomaal dominant betekent dat het gen zich niet op de chromosomen bevindt die bepalen of een kat mannelijk of vrouwelijk is. Het is dus waarschijnlijk dat er evenveel mannelijke als vrouwelijke katten worden geboren met de kruloorfunctie.
Autosomaal dominant betekent ook dat een kat maar één kopie van het gekrulde gen hoeft te hebben om gekrulde oren te hebben. Een kat kan dus één ouder hebben zonder gekrulde genen, en een andere ouder met slechts één gekruld gen, en toch gekrulde oren.
Dit is een belangrijke conclusie omdat het betrekking heeft op hoe fokkers het American Curl-ras veilig kunnen kweken. Hierover zo meer.
Net als de American Curl was ook de Scottish Fold een spontane mutatie. Niemand heeft de Scottish Fold of de American Curl "gemaakt". Het waren beide natuurrampen waar mensen van genoten en die ze wilden begaan.
Maar het gen dat ervoor zorgt dat de oren van de American Curl naar achteren rollen, is niet hetzelfde gen dat ervoor zorgt dat de oren van de Scottish Fold naar voren klappen.
Naast omgevouwen oren veroorzaakt het Scottish Fold-gen helaas ook abnormale botontwikkeling in de enkels, polsen en staarten van katten. Velen beweren dat het Scottish Fold-gen eigenlijk een genetische ziekte is en dat het fokken van Scottish Folds onethisch is. Daarom weigeren sommige kattenliefhebbersorganisaties het ras te erkennen.
Er is niet zo'n controverse rond de American Curl.
Lees 'The Scottish Fold Cat' om meer te weten te komen over dit ongewone kattenras.
Als je naar een American Curl-kat kijkt, is het moeilijk om je op iets anders te concentreren dan op de oren, die niet alleen gekruld zijn maar vaak getuft als de oren van een lynx. Zo schattig!
Maar een American Curl is meer dan alleen oren.
Een American Curl is een middelgrote kat, ongeveer vijf tot tien pond, waarbij de vrouwtjes iets kleiner zijn (vijf tot acht pond) en de mannetjes iets groter (zeven tot tien pond).[8]
Het hoofd van een American Curl wordt beschreven als een 'gemodificeerde wig', wat alleen betekent dat het een soort driehoekige vorm heeft, maar niet zo extreem als bijvoorbeeld het hoofd van een Oosterse korthaar. De ogen van een krul hebben een ongebruikelijke vorm:ovaal aan de bovenkant en afgerond aan de onderkant.
Kattenfantasieën beschrijven het lichaam van een American Curl als "semi-vreemd", wat alleen betekent dat ze langer zijn dan ze lang zijn, maar dat ze niet het magere, buisvormige lichaam van een Sphynx of Siamees hebben. Ze zijn misschien niet supermager, maar ze zijn ook niet gedrongen of rond, zoals bij een Amerikaanse korthaar.
Dit komt omdat American Curls zo zeldzaam zijn dat er gewoon niet genoeg van zijn om veilig alleen met elkaar te worden gefokt.
Het voordeel van dit "probleem" is dat de American Curl eigenlijk een enorme genetische pool heeft!
Het andere voordeel is dat al die genetische variëteit betekent dat de American Curl niet alleen een enkelvoudig uiterlijk heeft. De American Curl is er in elk denkbaar vachttype:zowel lang als kort haar in elke denkbare kleur en patroon.
De meeste American Curls hebben zachte, zijdeachtige vachten - ongeacht de kleur of het patroon - en de langharige varianten hebben slechts minimale ondervacht, waardoor ze gemakkelijk te verzorgen zijn en minder snel klitten of klitten.
Het zal moeilijk zijn om een situatie te vinden waarin deze aanpasbare kat niet past. De American Curl is vriendelijk, zachtaardig en houdt van mensen.
Krullen zijn dol op kinderen en lijken hun gezelschap op te zoeken.[9] Wat ongewoon voor een kat! Maar leer kinderen hoe ze respectvol met een kat om moeten gaan. Het is niet alleen noodzakelijk voor de veiligheid van de kat, maar het is ook een belangrijke levensles voor opgroeiende mensen.
De American Curl is een vrolijke kat. Hoewel dit ras twee tot drie jaar nodig heeft om volledige fysieke volwassenheid te bereiken, is het alsof ze nooit echt volwassen worden. American Curls blijven hun hele leven actief, nieuwsgierig en speels.
Maar hoewel energiek, is de American Curl geen overactieve kat. Na een paar ophaalrondes zal je Curl zich graag op je schoot nestelen voor een dutje. Als hij niet op je schoot zit, zal hij je waarschijnlijk door het hele huis volgen, gewoon om te zien wat je van plan bent. Zitstokken zijn een must voor deze kat die een oogje in het zeil moet houden in het huishouden.
De American Curl is slim. Daag haar uit door haar trucjes te leren en puzzelspeelgoed aan te bieden. Anders vindt ze haar eigen kattenkwaad, bijvoorbeeld door deurknoppen te leren openen.
De American Curl houdt ervan om te communiceren met zachte hoofdstoten en zachte miauwen. Dit is geen overdreven spraakzame of bazige kat.
Dankzij de grote genetische pool van de American Curl, dankzij het beleid om Curls te kruisen met katten zonder stamboom, is de American Curl een gezonde kat.
Het enige waar beschermers van American Curl zich bewust van moeten zijn, is dat hun speciale oren een delicate behandeling vereisen. Ruwe behandeling kan het gevoelige kraakbeen van het oor breken of beschadigen. Kinderen die interactie hebben met uw American Curl moeten worden geleerd om de oren van deze kat niet aan te raken of ermee te spelen.
Sommige American Curls hebben smalle gehoorgangen die vatbaar zijn voor infecties. Veeg de oren van uw kat voorzichtig af met een watje dat wekelijks is bevochtigd met oorreiniger.
Deze wattenstaafjes zouden het lukken. Ik ben ook voorstander van de Virbac Epi-Optic oorreiniger voor elke kat.
