Door de ogen van een hond ziet de wereld er heel anders uit:elke brandkraan is een toilet, elke schoen is een kauwspeeltje en elke persoon is een ticket voor brokjes en lekkernijen. Hoewel dit misschien een beetje een simplificatie is, zijn er enkele echte verschillen tussen de manier waarop mensen en honden de visuele wereld waarnemen. In een poging om onze honden metgezellen beter te begrijpen, is het de moeite waard om enkele van deze verschillen te overwegen en hoe ze de manier waarop we omgaan met onze huisdieren kunnen beïnvloeden.
Als mensen zijn we sterk afhankelijk van onze visie. Stel je voor dat je probeert je dagelijkse boodschappen te doen met je ogen dicht! Honden daarentegen gebruiken hun gezichtsvermogen in combinatie met een acuut reukvermogen en een onberispelijk gehoor. Het is dan ook logisch dat hun visie niet zo nauwkeurig hoeft te zijn als de onze. Geschat wordt dat het gezichtsvermogen van honden in termen van onderscheidende details ongeveer vijf keer slechter is dan dat van mensen. Waar een persoon een object kan onderscheiden dat zich op 90 voet afstand bevindt, zou uw hond waarschijnlijk binnen 20 voet moeten zijn om hetzelfde object te zien. Ook is het spectrum van kleuren dat zichtbaar is voor honden veel minder dan wat we kunnen zien. In wezen zien ze de wereld in twee hoofdtinten blauw en geel. Ze kunnen geen onderscheid maken tussen de kleuren groen, blauw, rood en oranje, en zijn eigenlijk niet zo verschillend van mensen die kleurenblind zijn.
Het visuele vermogen van hoektanden verbleekt ook in vergelijking met dat van mensen als het gaat om dieptewaarneming. Dit kenmerk van het menselijk zicht komt voort uit het feit dat onze gezichtsvelden elkaar in het centrum aanzienlijk overlappen. Dit is niet het geval voor honden, wiens ogen meer zijdelings op de zijkanten van hun hoofd zijn geplaatst. Het is duidelijk dat de positie van de ogen enigszins afhankelijk is van het ras, maar in vergelijking met mensen is de dieptewaarneming bij alle honden slecht.
Hoewel het gezichtsvermogen van de mens duidelijk in veel opzichten dat van honden overtreft, zijn er ook een aantal manieren waarop het gezichtsvermogen van honden superieur is. De meest opvallende hiervan is hun nachtzicht. Honden (en veel andere dieren naast mensen) hebben een oppervlak helemaal achter in hun ogen, het tapetum lucidum. Deze structuur reflecteert het licht door de ogen van honden, waardoor ze duidelijker kunnen navigeren in het donker (het is ook de reden waarom de ogen van uw hond er soms 's nachts uit kunnen zien alsof ze een griezelige gloed hebben, en waarom bijna elke foto van uw hond komt uit met rode ogen).
Honden hebben ook andere visuele aanpassingen die mensen niet hebben, waarvan de meeste verband lijken te houden met jachtvaardigheden. Honden hebben bijvoorbeeld een bijzondere gevoeligheid voor beweging. Ze zijn in staat om de beweging van een object of ander dier tot 900 meter afstand te detecteren! Honden hebben ook een uitstekend perifeer zicht. Mensen kunnen op elk moment ongeveer 180 graden om zich heen kijken, terwijl het gezichtsveld van een hond kan oplopen tot 250 graden. Dit heeft weer te maken met de laterale positie van hun ogen.
Het zou dan oneerlijk zijn om te zeggen dat honden niet zo goed zien als mensen. Hoewel hun vermogen om details en kleuren te onderscheiden aanzienlijk minder is dan die van ons, zijn dit geen kenmerken die in de loop van de tijd belangrijk zijn geweest voor hun soort. In plaats daarvan hebben honden gedurende de evolutie roofzuchtige aanpassingen ontwikkeld die mensen duidelijk niet hebben. Ongetwijfeld zijn er nog veel meer fijne kneepjes in de visuele wereld van honden die wij als mensen nog moeten ontdekken. Het is immers onmogelijk voor ons om hun visie te beschrijven buiten het bereik van wat we zelf kunnen zien. Dus de volgende keer dat je je hond betrapt die schijnbaar in de ruimte staart, bedenk dan dat zijn visuele wereld anders is dan de mijne en de jouwe. Door deze verschillen te accepteren, kunnen we allemaal de honden in ons leven beter begrijpen en waarderen.
Alison Norwich – Pets.ca-schrijver
