Zie Deel 1 van dit artikel voor informatie over de natuurlijke geschiedenis, verbazingwekkende reproductieve biologie (inclusief terrestrische nesten) en het in gevangenschap fokken van de Smokey Jungle Frog (a/k/a South American Bullfrog, Leptodactylus pentadactylus ).
De forse, robuuste volwassenen zijn in staat om vrij grote prooien te vangen, waaronder kleine vogels, slangen, andere kikkers, muizen en andere knaagdieren, schorpioenen en vogelspinnen, evenals regenwormen, kakkerlakken, motten en andere ongewervelde dieren.
Smokey Jungle Frogs ze zijn een van de weinige dieren waarvan bekend is dat ze de zeer giftige gifkikkers consumeren, Dendrobates spp.
Ik heb veel succes gehad met een dieet dat grotendeels bestaat uit regenwormen, kakkerlakken, krekels en in het wild gevangen insecten (zie mijn artikel over het verzamelen van voederinsecten). Ik gebruik shiners en rivierkreeften als calciumbron, maar indien gewenst kan een roze muis elke 6-8 weken worden aangeboden.
Smokey Jungle Frogs worden bejaagd door een verscheidenheid aan roofdieren, waaronder grotere leden van hun eigen soort, slangen, tegus, neusbeertjes, kaaimannen en, in sommige delen van hun assortiment, mensen.
De Smokey Jungle Frog heeft een lange levensduur zodra de volwassenheid is bereikt, met 15-jarige wilde individuen geregistreerd. Levensduur in gevangenschap is langer dan 20 jaar.
Terwijl een aantal van de 100+ beschreven soorten in de familie Leptodactylidae oppervlakkig lijken op de Smokey Jungle Frog (d.w.z. de zeer bedreigde bergkip, L. falax ), zijn de zwaar gebande bovenlip en gepaarde dorso-laterale plooien onderscheidend.
De populaties lijken stabiel in de onderzochte gebieden, maar deze soort is moeilijk te bestuderen vanwege de dichtbegroeide habitats waaraan hij de voorkeur geeft en zijn nachtelijke levenswijze.
Smokey Jungle Frogs worden verzameld voor menselijke consumptie in het Amazonebekken, en mogelijk ook elders.
Smokey Jungle Frogs beschermen zichzelf door grote hoeveelheden slijm af te scheiden. Het slijm maakt ze behoorlijk glad en bevat ook gifstoffen die irriteren bij contact (waardoor huiduitslag ontstaat bij mensen) en zelfs via indirect contact… mensen in dezelfde ruimte met een opgewonden kikker kunnen niezen en krijgen geïrriteerde en gezwollen ogen en slijmvliezen. Andere kikkers worden gedood bij contact met slijmresten.
Wanneer ze worden bedreigd, nemen Smoky Jungle Frogs het op tegen hun tegenstanders, blazen ze hun lichaam op en stijgen en dalen op en neer in een reeks push-ups, waardoor de dorsale toxineklieren worden blootgesteld aan de vijand. Ze stoten ook luid, zenuwslopend geschreeuw uit wanneer ze worden gevangen - onervaren dierentuinhouders laten de kikkers steevast vallen als ze het horen!
Mannetjes zullen een vijand aanvallen met hun krachtige onderarmen en puntige duimen (zie Deel 1 ). Ze genereren een aanzienlijke hoeveelheid druk wanneer ze dit doen - genoeg, in mijn ervaring, om iemand op zijn hoede te maken om er onzorgvuldig mee om te gaan.
Veldonderzoek heeft aangetoond dat Smoky Jungle Frogs een nauwkeurige kaart van hun omgeving bijhouden en terugkeren naar hun holen via een recht, direct pad wanneer ze worden verplaatst. De mechanica van dit proces is nog niet begrepen.
