Noord-Amerika herbergt een grote diversiteit aan rattenslangen, waarvan er vele al lang in gevangenschap worden gekweekt. Een van de meer unieke soorten die zich in de handel heeft gevestigd, is de Trans-Pecos-rattenslang, Bogertophis (voorheen Elaphe) subocularis. Ondanks de brede beschikbaarheid, blijft zijn leven in het wild grotendeels onbestudeerd. Vandaag zullen we onderzoeken wat er bekend is over zijn natuurlijke geschiedenis, en gaan we verder met verzorgen en fokken in deel 2.
De Trans-Pecos-rattenslang varieert in kleur van bijna puur geel tot geelachtig olijfgroen of geelbruin, en is een van de weinige slangen die voornamelijk in deze kleur is gekleed. Het onderscheidt zich verder door donkerbruine tot zwarte "H"-vormige vlekken tussen 2 lange rugstrepen en door ongewoon grote, uitpuilende ogen (een waarschijnlijke aanpassing aan zijn nachtelijke levensstijl). Lichte of "blonde" en donkere fasen komen van nature voor en er zijn in gevangenschap minstens 18 kleurvariëteiten geproduceerd. Volwassen Trans-Pecos-rattenslangen zijn 3 tot 5½ voet lang.
De Latijnse soortnaam, subocularis, komt voort uit de unieke rij kleine schubben onder de ogen. Deze soort is minder nauw verwant aan het Black Ratsnake-complex (zie foto) dan voorheen werd aangenomen.
Het Mexicaanse ras heeft grotere vlekken en was aangewezen als een aparte ondersoort, Bogertophis subocularis amplinotus .
De Chihuahuan-woestijn en de Big Bend/Trans-Pecos-regio's in het zuidwesten van Texas (zie foto) lijken de kern te vormen van deze soortverspreiding, maar het is moeilijk te bestuderen vanwege de geheimzinnige manieren. Het komt ook voor in het zuiden van New Mexico en strekt zich uit van zuid tot noord-centraal Mexico (zuidelijk Coahuila), waar het kan worden gevonden op hoogten variërend van 1500-5000 voet boven zeeniveau.
De Trans-Pecos-rattenslang leeft in woestijnen en woestijnranden, meestal in combinatie met met rotsen bezaaide hellingen en dergelijke aangepaste planten als agave, creosoot, cactus en yucca.
Hij brengt het grootste deel van zijn tijd onder de grond door in diepe rotsspleten of holen van gordeldieren en knaagdieren, en is grotendeels 's nachts actief.
Beschermd door de staat Texas vanwege het beperkte bereik, maar veldonderzoek is nodig. Sommige herpetologen denken dat het meer wijdverbreid kan zijn dan algemeen wordt aangenomen.
De paring vindt plaats in het voorjaar en 2-9 eieren worden in de zomer gelegd. De jongen, 12-15 inch lang, komen uit na een incubatietijd van 2-3 ½ maand. De jongen voeden zich voornamelijk met kleine hagedissen.
Er wordt gezegd dat hagedissen de voorkeur genieten, vooral door jonge dieren, maar kangoeroe-ratten, cactusmuizen, zakgophers, vleermuizen (zie video hieronder) en andere zoogdieren worden gevangen. Prooi wordt overwonnen door vernauwing.
