Gedilateerde cardiomyopathie, of DCM, is een ziekte die het hart van honden aantast. Sommige hondenrassen zijn vatbaar voor het ontwikkelen van DCM, maar het kan bij elk ras voorkomen. Veterinaire aandacht is noodzakelijk om een hond met de diagnose DCM de beste prognose te geven, maar het is nuttig voor alle hondenbezitters om meer over deze ziekte te weten. Mogelijke oorzaken van DCM, als het kan worden voorkomen en hoe het wordt behandeld, kan helpen bij het opleiden van hondenbezitters.
DCM staat voor gedilateerde cardiomyopathie en treedt op wanneer de hartkamers van een hond vergroot of verwijd worden. Een hond heeft vier kamers in zijn hart en als deze kamers te verwijd raken, zullen ze niet in staat zijn om het bloed efficiënt rond te pompen. De kamerwanden worden ook dun en de kleppen in het hart die de richting bepalen waarin het bloed stroomt, kunnen lekken. Dit kan uiteindelijk leiden tot congestief hartfalen.
Omdat het een inwendig orgaan aantast, is DCM geen ziekte die u kunt zien, maar u kunt wel zoeken naar tekenen en symptomen van hartproblemen bij uw hond. Gedilateerde cardiomyopathie beïnvloedt hoeveel zuurstofrijk bloed door het lichaam stroomt, dus de eerste tekenen van de ziekte kunnen algemene zwakte en lethargie zijn. Moeilijkheden met ademhalen, een toename van de ademhalingsfrequentie van uw hond en hoesten kunnen de volgende zijn. Gewichtsverlies zal na verloop van tijd optreden, aangezien uw hond niet veel eetlust heeft en u kunt zien dat de buik van uw hond opzwelt door vochtophoping. Flauwvallen of flauwvallen kan optreden als uw hond niet goed genoeg kan ademen of als de ziekte voortschrijdt zonder behandeling.
Als u vermoedt dat uw hond DCM heeft of als u zich zorgen maakt dat hij negatief kan worden beïnvloed door een graanvrij dieet dat hij eet, is een bezoek aan uw dierenarts gerechtvaardigd. Uw dierenarts zal een volledige anamnese afnemen en een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Ze zullen naar het hart en de longen van uw hond luisteren en als DCM wordt vermoed, worden röntgenfoto's aanbevolen om de longen en de grootte van het hart te beoordelen en om te zien of er zich vloeistof ophoopt. Een echocardiogram, of echografie van het hart, is dan nodig om te zien hoe goed het bloed door het hart wordt gepompt, hoe groot de hartkamers zijn en om de hartkleppen te beoordelen. Ten slotte zal een ECG of elektrocardiogram naar het hartritme kijken om te zien of er aritmieën aanwezig zijn.
Als een voedingsoorzaak wordt vermoed, zal een verandering van het dieet worden aanbevolen, en als een infectie de oorzaak is van de DCM, zal behandeling van de onderliggende ziekte nodig zijn naast een specifieke behandeling van de hartziekte. Voor genetische oorzaken van DCM is behandeling van de hartziekte de enige optie. Medicijnen, diëten en supplementen om het vermogen van het hart om bloed te pompen te ondersteunen, vochtophoping te verminderen en eventuele aritmieën te beheersen.
Honden met een familiale voorgeschiedenis van DCM mogen niet worden gefokt. Hoewel dit niet garandeert dat hun nakomelingen deze ziekte op een dag niet zullen ontwikkelen, zal het de kans verkleinen dat het zich voordoet. Bovendien worden graanvrije diëten niet aanbevolen vanwege de link die ze hebben met DCM bij rassen die traditioneel geen last hebben van dit hartprobleem.
Bepaalde hondenrassen lopen een hoger risico om DCM te ontwikkelen dan andere vanwege genetische factoren. Deze omvatten:
Naast honden met een genetische aanleg lopen honden die graanvrije diëten of zelfgemaakte diëten die niet zijn samengesteld door een veterinaire voedingsdeskundige, ook een hoger risico om DCM te ontwikkelen.
