Af en toe vind ik het leuk om dieren uit te lichten die, hoewel niet geschikt als huisdier, toch van groot belang zijn voor reptielenliefhebbers. De ratelslang van het Aruba-eiland, Crotalus unicolor, inheems in een plaats die meer bekend staat om zijn resorts dan om reptielen, is zo'n beest ... van dieet tot assortiment tot uiterlijk, het is het meest uniek.
Let op: Ik heb het geluk gehad om samen te werken met Aruba Island Rattlesnakes in de Bronx en Staten Island Zoos. Dit kwam tot stand dankzij een levenslange opleiding en ervaring, ondersteund door een BHV-team dat bij een beet voor snelle zorg zou zorgen. ik zou niet k eep giftige slangen in mijn privécollectie, en niemand zou dat moeten doen.
Ondanks de "duidelijk klinkende" soortnaam (unicolor) , is de Aruba-eilandratelslang een prachtig dier. Individuen variëren sterk en kunnen lichtgrijs, rozegrijs of grijsbruin van kleur zijn, met lichtbruine ruitvormige markeringen op de rug. Hun subtiele tinten komen overeen met de rotsachtige habitats die ze vaak bezoeken. De stevig gebouwde volwassenen zijn meestal gemiddeld 24-30 inch lang, maar bereiken af en toe een lengte van 3 voet.
De Aruba-eilandratelslang werd ooit beschouwd als een ondersoort van de neotropische ratelslang, Crotalus durissus.
Deze soort is beperkt tot de zuidpunt van het eiland Aruba (Nederlandse Antillen), 25 mijl uit de kust van Venezuela . Het hele assortiment beslaat slechts 10 vierkante mijl.
De ratelslang van het Aruba-eiland komt alleen voor in die paar delen van het eiland die grotendeels onherbergzaam zijn voor mensen. Het bezoekt rotsachtige hellingen, arroyos en aangrenzende rotszandvelden, tussen cactussen en doornstruiken.
Deze slang wordt alleen binnen 10 vierkante mijl van een toch al klein natuurlijk verspreidingsgebied gevonden en wordt bedreigd door de ontwikkeling van resorts, vernietiging van leefgebieden (grotendeels als gevolg van de activiteiten van wilde geiten) en, althans in het recente verleden, verzameling voor de dierenhandel.
Het wordt beschermd door de regering van Aruba, aangeduid als "bedreigd ” door de US Fish and Wildlife Service, “Critically Endangered” door de IUCN en vermeld in bijlage II van CITES.
De ratelslang van het Aruba-eiland broedt goed in gevangenschap en is momenteel het onderwerp van een op dierentuinen gebaseerd Soort Survival Plan, veldstudies en een educatieprogramma op Aruba. Het is onlangs te zien geweest op de postzegels en valuta van het eiland. Er wordt overwogen om wilde geiten uit te roeien om de resterende habitatfragmenten te behouden.
Instandhoudingsinspanningen worden belemmerd door het feit dat de slang giftig is en dat zijn bereik al lang intensief door mensen wordt gebruikt.
Levensduur in gevangenschap nadert 20 jaar; onbekend in het wild.
De paring vindt plaats van september tot januari. De jongen, 2-9 in aantal, worden levend geboren na een draagtijd van ongeveer 240 dagen. Ze zijn gemiddeld 8-11 inch lang en voeden zich voornamelijk met hagedissen en kikkers.
Ratten, muizen, hagedissen, kikkers, vogels en mogelijk vleermuizen.
Het is interessant om op te merken dat Aruba geen andere inheemse landzoogdieren heeft dan vleermuizen. In tegenstelling tot andere grote ratelslangen, moet deze soort grotendeels van reptielen, vogels en amfibieën hebben geleefd voordat de mensen Noorse ratten en huismuizen introduceerden.
De volgende informatie is ontleend aan een artikel dat ik heb geschreven over de natuurlijke historie van ratelslangen. Zie het originele artikel voor meer informatie over deze fascinerende wezens.
Ratelslangen en hun verwanten, gezamenlijk bekend als "pitadders", worden ingedeeld in de onderfamilie Crotalinae , samen met palmadders, koperkoppen, cottonmouths en verwante soorten. Ze worden beschouwd als de meest geavanceerde of hoogontwikkelde slangen. Ze beschikken allemaal over een geavanceerd orgaan dat de infraroodstralen (warmte) van vogels en zoogdieren detecteert.
Ratelslangen zijn beperkt tot het westelijk halfrond en bereiken hun grootste diversiteit in het Amerikaanse zuidwesten en Mexico. Dertien van de 33 bekende soorten worden alleen in Arizona gevonden. Slechts 4 soorten komen voor ten oosten van de Mississippi (Eastern Diamondback, Eastern Massasauga, Pigmy Rattlesnake, Timber Rattlesnake), terwijl Zuid-Amerika maar 2 soorten herbergt (Neotropische Ratelslang, Uracoan Rattlesnake).
De rammelaar, uniek onder slangen, bestaat uit een reeks losjes verbonden segmenten. Gespecialiseerde spieren in de staart laten de rammelaar trillen om het karakteristieke waarschuwingsgeluid te produceren.
Alle ratelslangen dragen levende jongen en sommige soorten lijken een zekere mate van ouderlijke zorg te bieden aan hun nakomelingen. Van de ratelslang met zwarte staart is aangetoond dat hij broers en zussen herkent na een scheiding van 2 jaar.
Ratelslangen en andere adders hebben lange, scharnierende hoektanden ontwikkeld die zich terugvouwen tegen het gehemelte wanneer ze niet in gebruik zijn. Venom wordt met een enkele beet geïnjecteerd, op de manier van een injectienaald.
