De Busa is een oud runderras dat al duizenden jaren op de Balkan voorkomt. Het is een winterhard ras dat grotendeels vrij blijft van parasieten en ziekten, gemakkelijk te verzorgen is en koeien een goede opbrengst aan vetrijke melk hebben. Het vlees van het ras is ook een delicatesse gebleken in Servië en andere Balkanlanden. Omdat het winterhard is en minimale verzorging vereist, terwijl het een goede opbrengst aan vlees en melk biedt, is het een populair ras bij kleinschalige boeren en grotere commerciële boerderijen.
Er wordt beweerd dat het Busa-ras al sinds het Neolithicum bestaat, op het Balkan-schiereiland. Het is geclassificeerd als een klein ras en is nog steeds populair in Servië, Kroatië, Slovenië, Bosnië, Montenegro en Macedonië. Het werd oorspronkelijk gebruikt voor vlees en als trekpaard om karren en machines te trekken.
Hoewel de Servische regering in de jaren negentig bijna uitgestorven was, introduceerde ze in 2000 staatssubsidies, waarmee ze boeren aanmoedigde om traditionele, lokale rassen te fokken. De subsidies stopten in 2013, maar er is nog steeds een markt voor het wildvlees, terwijl een hoge melk-tot-gewicht-productie heeft geholpen om wat gebruik te behouden.
De Busa komt uit het uitdagende terrein en de ruige omstandigheden van het Balkan-schiereiland. Het is een winterhard en sterk dier:een dier dat minimale verzorging en begeleiding nodig heeft en vaak mag grazen op lokaal gras. Het is bestand tegen extreme koude omstandigheden en in landen als Australië is het gefokt met lokaal vee om ook extreme hitte te weerstaan.
Het is ook bekend dat het een ziekteresistent ras is. Ze lijden zelden aan inwendige of uitwendige parasieten en zijn populair vanwege hun weerstand tegen mond- en klauwzeer en tuberculose. Hoewel het sterke, gezonde dieren zijn, moet u er toch voor zorgen dat ze regelmatig worden ontwormd en ingeënt.
Busa-runderen zijn klein in vergelijking met andere rassen. Huisvesting moet veilig zijn en bescherming bieden tegen extreme weersomstandigheden en roofdieren. Zorg voor frisse lucht, ventilatie en natuurlijke verlichting om het vee gezond te houden.
Het ras heeft een levensduur van 20 jaar en is een goede fokker, met een vruchtbaarheidscijfer van ongeveer 85%. Als op natuurlijke wijze wordt gefokt in plaats van kunstmatige inseminatie, zou een verhouding van 1 volwassen stier op ongeveer 25 koeien duurzaam moeten zijn.
Ze worden beschouwd als een zeer schoon veeras omdat ze, in tegenstelling tot andere, de neiging hebben om in één gebied te poepen.
Dit is een klein ras. Terwijl andere koeienrassen een gewicht van 700 kg kunnen bereiken, zal de Busa-koe doorgaans groeien tot ongeveer 220 kg. Volwassen stieren kunnen 400 kg wegen.
Deze korthoornige soort heeft hoorns die naar boven wijzen en naar buiten buigen.
De kleur kan variëren afhankelijk van de regio en de fokkerij, met gemeenschappelijke kleuren zoals grijs, rood, wit, zwart of bruin. De meest voorkomende markeringen zijn eenkleurig bruin.
Er zijn veel verschillende soorten Busa die over de hele Balkan worden gevonden. Macedonische Busa hebben gewoonlijk een blauwgrijze kleur, terwijl die uit de Metohija-regio rood zijn.
Echte Busa-runderen zijn zeer zeldzaam, met mogelijk slechts enkele honderden exemplaren die vandaag in leven zijn, die allemaal te vinden zijn in de heuvels van Servië. Varianten en gekruiste Busa zijn echter nog steeds te vinden in andere Balkanlanden. Het aantal is afgenomen sinds de subsidies zijn stopgezet.
Klein met een royale melkgift, gemakkelijk te verzorgen, winterhard en grotendeels resistent tegen ziekten en parasieten, kan het Busa-ras worden beschouwd als een ideaal ras voor kleinschalige landbouw.
Aangezien dit rundvee is dat wordt gebruikt voor melk en vlees, zal het belangrijkste aspect van de zorg het vinden van een voedingsdieet zijn dat het meest geschikt is voor meervoudig vee. Een ander gebied waar de Busa gunstig is, is zijn vermogen om te gedijen als hij op natuurlijke wijze mag grazen.
Onderhoud is eenvoudig en dit zijn kleine koeien in vergelijking met andere populaire landbouwrassen, dus een kleinschalige operatie met beperkte ruimte kan meerdere koeien houden en een programma voor kunstmatige inseminatie implementeren.
Hoewel de Busa gewend is aan een koude en natte omgeving, zijn ze zeer flexibel en winterhard. Als u dit zeldzame ras kunt bemachtigen, zal het zich waarschijnlijk kunnen aanpassen aan uw klimatologische omstandigheden.
De Busa is een geweldige allrounder die voor zijn formaat een zeer goede melkgift heeft. Het produceert ook goed vlees, zij het in kleinere hoeveelheden dan ander vee. Het is winterhard, bestand tegen ziekten en vermijdt parasietenplagen, en het wordt zelfs als een schoon ras beschouwd vanwege zijn neiging om in een enkel gebied te poepen, in plaats van waar de stemming hem ook brengt.
