In augustus 2010 ontmoetten vertegenwoordigers van de American Heartworm Society (AHS), de Companion Animal Parasite Council (CAPC) en experts op het gebied van nematodenresistentie elkaar in Atlanta. Hun doel was om de mogelijkheid te bespreken dat hartwormen resistent worden tegen "macrocyclische lactonen", de wetenschappelijke naam voor de hartwormpreventie die we kennen als Heartgard (ivermectine), Interceptor (milbemycine oxime), Revolution (selamectine) en ProHeart (moxidectine).
Dr. Everett Mobley, een dierenarts die werkzaam is in Missouri, schreef over dit probleem in zijn blog "Your Pet's Best Friend" in mei 2009. Hij zegt dat hij voor het eerst een toename opmerkte van het aantal honden in zijn kliniek dat positief testte voor hartworm ondanks het feit dat hij in 2006 het hele jaar door hartwormpreventie kreeg. Hij leerde dat andere dierenartsen soortgelijke ervaringen rapporteerden, en dat “deze meldingen afkomstig zijn uit de Mississippi-vallei, beginnend ongeveer 100 mijl ten zuiden van St. Louis, en erger worden naarmate men naar het zuiden gaat .”
Deskundigen verwierpen deze rapporten lange tijd als te wijten aan "niet-naleving door de klant", dat wil zeggen dat eigenaren 12 maanden per jaar de preventieve middelen niet aan hun honden gaven. Pas in april 2009 begonnen ze te zeggen:“We weten dat er iets is veranderd, maar we weten niet wat het is. Er is een probleem, maar de onderliggende oorzaak is niet vastgesteld.”
De kwestie was een belangrijk onderwerp van discussie tijdens het Triënnale Symposium 2010 van de American Heartworm Society in april. Er werd een baanbrekende eerste studie gepresenteerd die microfilariae van hartwormen in verschillende regio's van de Mississippi-delta evalueerde. De studie bracht verschillen aan het licht in de gevoeligheid van de monsters voor macrycyclische lactonen. Afzonderlijke experimenten onthulden genetische variabiliteit van hartwormen op verschillende geografische locaties, wat mogelijk geassocieerd zou kunnen zijn met verschillende reacties op de medicijnen.
Aanbevelingen
De AHS en CAPC hebben in november een verklaring afgegeven met betrekking tot de bevindingen van de bijeenkomst in Atlanta, waarin zij het probleem erkennen en pleiten voor verder onderzoek. Ze zijn van mening dat elke resistentie tegen hartworm op dit moment geografisch beperkt is (vermoedelijk tot de Mississippi-vallei) op basis van geloofwaardige rapporten van gebrek aan werkzaamheid. Ze bevelen aan dat eigenaren van gezelschapsdieren het hele jaar door preventieve middelen blijven geven, volgens de aanwijzingen op het etiket, omdat ze effectief blijven voor de overgrote meerderheid van de honden. Er is geen bewijs dat hogere doses of frequentere dosering de bescherming zouden verhogen. Ze bevelen ook een jaarlijkse hartwormtest aan voor alle honden, zelfs als ze preventief zijn gehouden.
In het verleden hebben we aanbevolen dat mensen de tijd tussen doses van preventieve middelen tegen hartworm veilig kunnen verlengen tot zes weken, en de dosering kunnen verlagen bij gebruik van Interceptor, op basis van de werkzaamheidsstudies die werden uitgevoerd toen de FDA deze medicijnen goedkeurde. Het is veiliger om maandelijks preventieve middelen toe te dienen en de volledige dosering op het etiket te geven. Als u deze stappen volgt, zorgt u er ook voor dat, mocht uw hond besmet raken, de garantie van de fabrikant van het product wordt gerespecteerd en de behandelingskosten worden gedekt. (Fabrikanten garanderen alleen een product als het bij een dierenarts is gekocht.)
We betwijfelen nog steeds de noodzaak om het hele jaar door preventieve middelen te geven in koude klimaten, waar muggen in de winter niet kunnen overleven. De levenscyclus van de hartworm vereist dat de larven tijd doorbrengen in een mug om zich tot volwassenen te ontwikkelen; zonder muggen is er geen risico op infectie. Geef in warme klimaten zoals de zuidelijke helft van de VS (onder de 37e breedtegraad) hartwormpreventie het hele jaar door. Dit is ook nodig om te voorkomen dat de garanties van de fabrikant ongeldig worden.
Als u ervoor kiest om het hele jaar door geen hartwormpreventie te geven, houd er dan rekening mee dat deze medicijnen "achteruit" werken en larven doden die uw hond in de voorgaande maand mogelijk hebben geïnfecteerd. Geef de laatste dosis nadat de temperatuur is gedaald en start ze opnieuw een maand nadat uw gebied is opgewarmd. Als de temperatuur dag en nacht boven de 45 tot 50 graden blijft, moet u uw hond maandelijks preventief middel tegen hartworm geven.
Houd er bij het testen op hartworm rekening mee dat het na blootstelling ten minste zes maanden duurt voordat een hond positief test. Dit interval kan worden verlengd als de hond gedurende deze tijd wordt behandeld met preventieve middelen tegen hartworm. De AHS beveelt nu aan dat drie opeenvolgende negatieve tests, elk met een tussenpoos van zes maanden, nodig kunnen zijn voordat we er zeker van kunnen zijn dat een hond niet is geïnfecteerd met hartworm.
In een aantal universiteiten en andere centra in de Verenigde Staten, Canada en Italië wordt onderzoek gedaan naar mogelijke resistentie van hartwormen tegen de huidige medicijnen. We houden je op de hoogte.
– Mary Straus
