In deel 1 van dit artikel zullen we de natuurlijke geschiedenis van deze zwaarste en mogelijk langste van alle slangen onderzoeken. De Groene Anaconda (Eunectes murinus ) heeft een groot aantal verhalen gegenereerd - door veldonderzoek heb ik verschillende kansen gehad om enkele interessante details hierachter te vinden (zie het artikel waarnaar hieronder wordt verwezen). In de tweede helft van dit artikel wordt gekeken naar de verbazingwekkende reeks wezens waarvan bekend is dat ze consumeren.
Een stevig dier dat meer dan 400 pond kan wegen, dit is 's werelds zwaarste slang. Het wedijvert met de netpython om de titel van langste slang.
In het verleden werden dieren van 25 voet lang aangetroffen, maar een individu dat de 20 voet nadert, wordt tegenwoordig als groot beschouwd. Er is een redelijk betrouwbaar verslag van een 33 meter lange Groene Anaconda; een niet-geverifieerd veldrapport uit Eastern Columbia (1944) claimt een persoon van 37,5 voet. Tijdens het taggen van meer dan 500 exemplaren, was de grootste die ik en mijn collega's tegenkwamen in West-Venezuela iets meer dan 5 meter lang en gaf de weegschaal een gewicht van 215 pond.
Wilde mannetjes worden zelden langer dan 12 voet en zijn dun gebouwd. Een in gevangenschap gehouden mannetje onder mijn hoede was echter even zwaar gebouwd als elk vrouwtje en was meer dan 5 voet lang; collega's melden soortgelijke ervaringen.
Het dorsale oppervlak is donkergroen, olijfgroen of grijsgroen en gemarkeerd met onregelmatige zwarte vlekken. Het ventrale oppervlak is geel met zwarte vlekken. De ogen en neusgaten zijn dorsaal gelegen, een aanpassing aan de grotendeels aquatische levensstijl.
Trinidad en een groot deel van tropisch Zuid-Amerika ten oosten van de Andes - Venezuela, Colombia, Brazilië, Noord-Bolivia, Noordoost-Peru, Guyana en Frans-Guyana.
Groene Anaconda's zijn bijna volledig in het water levende en dwalen zelden ver van water af. Ze bewonen rivieren, moerassen, meren en overstroomde graslanden.
Status is moeilijk vast te stellen vanwege de aard van het leefgebied, maar er is gedocumenteerd dat er achteruitgang is; vermeld op CITES Bijlage II.
Gevreesd en vaak gedood wanneer ze worden aangetroffen, wordt in sommige gebieden op groene anaconda's gejaagd vanwege hun huid en vet (waarvan wordt aangenomen dat ze van medicinale waarde zijn). Ze worden ook bedreigd door de uitbreiding van boerderijen en ranches.
Gevangenen hebben meer dan 31 jaar geleefd; onbekend in het wild
Verschillende mannetjes (2-12) kronkelen rond een enkel vrouwtje, aangetrokken door de feromonen die ze vrijgeeft. Sporen langs de cloaca worden tegen het vrouwtje gewreven om copulatie uit te lokken. Succesvolle mannen kunnen een wasachtige plug in de cloaca brengen in een poging het vaderschap te verzekeren.
Groene Anaconda's baren 10-100 levende jongen na een draagtijd van ongeveer 6 maanden. De grootte en het aantal jongen zijn gerelateerd aan de grootte en gezondheid van de moeder. Voorbeelden van dieren onder mijn hoede:een 6 meter lang wijfje baarde 50 jongen van gemiddeld 3 meter lang; een 13-footer produceerde een dozijn jongeren van gemiddeld 24 inch.
Zwangere vrouwtjes zonnebaden veel vaker dan anderen, en kunnen het foetale membraan consumeren en onvruchtbare eieren die met de jongen worden doorgegeven. Pasgeboren groene anaconda's zijn geheimzinnig en worden zelden gezien; er is weinig bekend over hun natuurlijke geschiedenis.
Groene anaconda's vangen een groter aantal dieren dan de meeste, zo niet alle, andere slangen. Gedocumenteerde prooisoorten zijn onder meer jonge tapirs, capibara's, schapen, honden, gedomesticeerde varkens, witstaartherten, agouti's, pekari's, schildpadden, tegus, kaaimannen, andere anaconda's, kikkers, reigers, eenden, vissen en mogelijk mensen. Anaconda's zijn constrictors - prooi wordt gedood door verstikking (longcompressie) en hartfalen (druk op het hart, aders en slagaders).
Tijdens veldonderzoek in Venezuela kwam ik verschillende keren Anaconda's tegen die grote prooidieren aten, waaronder een 60 pond witstaarthert, een 1,5 meter lange brilkaaiman en een grote zijhalsschildpad.
Een (gelukkig mislukte!) aanval op een collega was vrijwel zeker een voedingsreactie en niet verdedigingsgericht.
Jonge anaconda's worden gegeten door waadvogels, tegus, kaaimannen, schildpadden, andere anaconda's en roofdieren van vergelijkbare grootte; er zijn meldingen van jaguars en poema's die sub-volwassen dieren aanvallen.
Grote volwassenen hebben geen andere roofdieren dan mensen bekend, maar dragen vaak verwondingen opgelopen bij het overwinnen van kaaimannen, capibara's, herten en andere grote dieren. De meeste grote Anaconda's die ik behandelde, vertoonden wonden en vertoonden sporen van gebroken ribben. Ik merkte ook op wat leek op bijtwonden van piranha's op verschillende slangen ... en 1 persoon! Een Anaconda werd gevonden met mondwonden opgelopen tijdens een poging om een zijhalsschildpad te consumeren. Deze slang stierf later, mogelijk als gevolg van een infectie.
Typische voedingsmiddelen zijn ratten, cavia's, konijnen, eenden, kippen, vissen en varkens van 15-25 pond in gewicht.
Anaconda's in gevangenschap vertonen soms zeer verschillende voedselvoorkeuren (vaak eend), en zullen alles weigeren behalve hun favoriete prooi. Ik zorgde voor een persoon die in het wild gevangen maar niet in het laboratorium gekweekte Noorse ratten zou eten en een andere die alles weigerde behalve muskusratten.
Wilde groene anaconda's hebben, zoals ik heb opgemerkt, mensen aangevallen en er wordt vermoed dat er daadwerkelijk wordt gepredeerd. De slangen waarvan bekend is dat ze mensen hebben geconsumeerd, zijn de netpython, Python reticulatus, de Afrikaanse rotspython,python sebae, en mogelijk de Birmese Python, Python molurus . Ik ken verschillende gevallen waarin Birmese Pythons in gevangenschap hun eigenaars hebben vermoord.
Het grootste prooidier dat door een slang in gevangenschap wordt geconsumeerd, lijkt een impala-antilope van 130 pond te zijn die gevoerd is aan een netpython. De grootste maaltijd die een Anaconda eet, lijkt een pekari van 100 pond te zijn die wordt geconsumeerd door een 26'9 "-exemplaar in Frans-Guyana.
Het hert van 60 pond dat werd geconsumeerd door een Anaconda die ik in Venezuela heb gevangen, vertegenwoordigt waarschijnlijk de bovengrens van de prooi voor exemplaren van ongeveer 17 voet lang. Een 22 meter lange in het wild gevangen netpython onder mijn hoede at regelmatig varkens van 30-40 pond, maar ik gaf er de voorkeur aan dieren aan te bieden in het bereik van 20 pond.
